Skuteczność żelu uwalniającego tlenek azotu w leczeniu pacjentów z mięczakiem zakaźnym
| Tagi: | mięczak zakaźny, żel, tlenek azotu, badanie, SB206 |
Mięczak zakaźny jest chorobą wirusową, która u osób immunokompetentnych ustępuje samoistnie. W przypadku tej choroby opcje terapeutyczne są ograniczone. Dotychczas żadne metody celowanego leczenia nie zostały zaproponowane przez FDA. Na łamach Journal of American Academy of Dermatology ukazały się wyniki badania klinicznego drugiej fazy dotyczącego zastosowania miejscowego żelu SB206 w leczeniu mięczaka zakaźnego.
SB206 zawiera żel z berdazimerem sodu połączony z hydrożelem. Badanie kliniczne trwało 12 tygodni, a grupę kontrolną stanowiły osoby, które zrandomizowano do stosowania miejscowego nośnika substancji aktywnej.
Badanych podzielono na grupy. SB206 aplikowano dwa razy dziennie w stężeniu: 4%, 8%, 12% lub raz dziennie w stężeniu 12%. Pierwotnie włączono 256 pacjentów, o średnim wieku około 7 lat. Całe 12-tygodniowe badanie ukończyło 217 osób. Wszystkie zmiany skórne charakterystyczne dla mięczaka zakaźnego zniknęły u 13,2%, 41,0% i 35,1% u osób, u których stosowano SB206 w stężeniu odpowiednio 4% 8% i 12%. W przypadku grupy, u której stosowano SB206 raz dziennie w stężeniu 12%, u 41,9%, u pacjentów odnotowano ustąpienie wszystkich zmian skórnych, a w grupie kontrolnej odsetek ten wynosił 20%. Działania niepożądane dotyczą głównie miejsca stosowania SB206 i spowodowały przerwanie leczenia u około 4% pacjentów, którzy stosowali ten preparat dwa razy dziennie, podczas gdy w grupie stosującej SB206 raz dziennie żaden z pacjentów nie przerwał leczenia z powodu miejscowych reakcji skórnych.
Przedstawione badanie wskazuję że SB206 stosowany raz dziennie charakteryzuje się najlepszą skutecznością oraz profilem bezpieczeństwa. Przed rejestracją preparat SB206 musi być jeszcze zostać poddany badaniu klinicznemu trzeciej fazy. Artykuł „Efficacy and tolerability of an investigational nitric oxide-releasing topical gel in patients with molluscum contagiosum: A randomized clinical trial” jest dostępny w trybie Open Access na stronie Journal of American Academy of Dermatology.
Badanych podzielono na grupy. SB206 aplikowano dwa razy dziennie w stężeniu: 4%, 8%, 12% lub raz dziennie w stężeniu 12%. Pierwotnie włączono 256 pacjentów, o średnim wieku około 7 lat. Całe 12-tygodniowe badanie ukończyło 217 osób. Wszystkie zmiany skórne charakterystyczne dla mięczaka zakaźnego zniknęły u 13,2%, 41,0% i 35,1% u osób, u których stosowano SB206 w stężeniu odpowiednio 4% 8% i 12%. W przypadku grupy, u której stosowano SB206 raz dziennie w stężeniu 12%, u 41,9%, u pacjentów odnotowano ustąpienie wszystkich zmian skórnych, a w grupie kontrolnej odsetek ten wynosił 20%. Działania niepożądane dotyczą głównie miejsca stosowania SB206 i spowodowały przerwanie leczenia u około 4% pacjentów, którzy stosowali ten preparat dwa razy dziennie, podczas gdy w grupie stosującej SB206 raz dziennie żaden z pacjentów nie przerwał leczenia z powodu miejscowych reakcji skórnych.
Przedstawione badanie wskazuję że SB206 stosowany raz dziennie charakteryzuje się najlepszą skutecznością oraz profilem bezpieczeństwa. Przed rejestracją preparat SB206 musi być jeszcze zostać poddany badaniu klinicznemu trzeciej fazy. Artykuł „Efficacy and tolerability of an investigational nitric oxide-releasing topical gel in patients with molluscum contagiosum: A randomized clinical trial” jest dostępny w trybie Open Access na stronie Journal of American Academy of Dermatology.
