Wartość prognostyczna marginesu operacyjnego w nowotworach głowy i szyi

Niepowodzenia leczenia nowotworów głowy i szyi wiążą się z występowaniem lokalnych i odległych przerzutów, wznowy lokalnej i rozwojem drugich pierwotnych nowotworów. Ponieważ rutyna kliniczna wykazuje umiarkowaną przydatność w predykcji dalszego rozwoju choroby nowotworowej, sięga się po analizę molekularną i subkomórkową. Nie ma jasności, czy wyższą wartość informacyjną ma analiza samego guza, czy też marginesu chirurgicznego, uznanego histologicznie za prawidłowy. W artykule przedyskutowano potencjał zawarty w analizie mutacji genu TP53 i innych genów, hipermetylacji regionów promotorowych wybranych genów i niestabilności sekwencji mikrosatelitarnych do celów predykcyjnych. Wskazano na analizę mutacji i ekspresji TP53 jako najbardziej wiarygodnego czynnika predykcyjnego, jednocześnie wskazując na ograniczenia technik molekularnych.

Failure of the treatment in head and neck cancer is connected with local and distal tumor metastases, local recurrence and formation of second primary tumors. Clinical procedures have a limited applicability to a prediction a further progression of the tumor. Hence an attention has turned towards molecular and subcellular analyses. It is not clear yet, which of the analyses would provide a better prognostic information, that in primary tumor itself or in the histologically normal surgical margin. An informative potential of the analysis of TP53 gene mutations, hypermethylation of promoters of the chosen genes and instability of microsatellite sequences for disease prognosis is reviewed. While TP53 mutation profile and gene expression appear to be the most reliable prognostic factors, the limitations of using the molecular techniques are discussed.