Jakość życia pacjentów z łuszczycą i łuszczycowym zapaleniem stawów
Autor: Marzena Jaskot
Data: 15.01.2015
Źródło: JAMA. 2014;312(24):2676-2677. doi:10.1001/jama.2014.12494 Patient Satisfaction and Quality of Life in Psoriasis and Psoriatic Arthritis Katherine M. Mercy, MD1; Kenneth B. Gordon, MD1; Amy S. Paller, MD, MS1
Dane płynące z USA dotyczące leczenia pacjentów z łuszczycą ujawniają duże wyzwania, które czekają na lekarzy
Na łamach JAMA opublikowane zostało badanie, w którym naukowcy analizowali warunki leczenia łuszczycy w Stanach Zjednoczonych. Autorów szczególnie interesowało, ilu pacjentów jest leczonych oraz jaki jest ich poziom zadowolenia z terapii. W pracy analizowano także, jakie leki są najczęściej stosowane z jakich przyczyn terapia jest najczęściej przerywana. Okazuje się, że brak leczenia, lub nieodpowiednia terapia są bardzo częstymi problemami w USA a wielu pacjentów jest niezadowolonych z proponowanych metod leczenia.
Analizy badaczy były oparte na danych zebranych przez National Psoriasis Foundation. Informacje o pacjentach były zbierane w dwuletnich badaniach od stycznia 2003 do grudnia 2011. W sumie, z bazy ponad 76000 chorych z problemami łuszczycowymi, losowo zostały wybrane 5604 osoby z łuszczycą i łuszczycowym zapaleniem stawów. Na przestrzeni 8 lat, odsetek pacjentów z łagodnymi objawami łuszczycy, którzy nie byli leczeni wahał się od 36,6% do 49,2%. W przypadku dolegliwości umiarkowanych było to od 23,6% do 35,5%. Wśród osób z ciężkimi objawami łuszczycy nieleczonych pozostawało od 9,4% do 29,7% chorych. W grupie osób leczonych prawie jedna trzecia (29,5%) osób z łuszczycą o umiarkowanym nasileniu oraz jedna piąta z ciężkimi objawami tej choroby była leczona jedynie preparatami miejscowymi. Analizy wykazały także, że najczęściej stosowanym lekiem doustnym był metotreksat. Najczęstszymi przyczynami przerywania terapii lekami biologicznymi były występujące objawy niepożądane terapii oraz brak jej skuteczności. Poważnym problemem było również zasięg ubezpieczenia pacjentów niepozwalający na kontynuowanie takiej terapii. Alarmujące dane dotyczą również satysfakcji z leczenia - aż 52,3% osób z łuszczycą i 45,5% osób z łuszczycowym zapaleniem stawów jest niezadowolonych ze stosowanego leczenia.
Wyniki badania wskazują więc, że przed lekarzami pozostaje wciąż wiele wyzwań, mimo coraz lepszej dostępności nowych leków.
Analizy badaczy były oparte na danych zebranych przez National Psoriasis Foundation. Informacje o pacjentach były zbierane w dwuletnich badaniach od stycznia 2003 do grudnia 2011. W sumie, z bazy ponad 76000 chorych z problemami łuszczycowymi, losowo zostały wybrane 5604 osoby z łuszczycą i łuszczycowym zapaleniem stawów. Na przestrzeni 8 lat, odsetek pacjentów z łagodnymi objawami łuszczycy, którzy nie byli leczeni wahał się od 36,6% do 49,2%. W przypadku dolegliwości umiarkowanych było to od 23,6% do 35,5%. Wśród osób z ciężkimi objawami łuszczycy nieleczonych pozostawało od 9,4% do 29,7% chorych. W grupie osób leczonych prawie jedna trzecia (29,5%) osób z łuszczycą o umiarkowanym nasileniu oraz jedna piąta z ciężkimi objawami tej choroby była leczona jedynie preparatami miejscowymi. Analizy wykazały także, że najczęściej stosowanym lekiem doustnym był metotreksat. Najczęstszymi przyczynami przerywania terapii lekami biologicznymi były występujące objawy niepożądane terapii oraz brak jej skuteczności. Poważnym problemem było również zasięg ubezpieczenia pacjentów niepozwalający na kontynuowanie takiej terapii. Alarmujące dane dotyczą również satysfakcji z leczenia - aż 52,3% osób z łuszczycą i 45,5% osób z łuszczycowym zapaleniem stawów jest niezadowolonych ze stosowanego leczenia.
Wyniki badania wskazują więc, że przed lekarzami pozostaje wciąż wiele wyzwań, mimo coraz lepszej dostępności nowych leków.
