Omadacyklina w leczeniu ostrych bakteryjnych infekcji skóry

W dobie epidemii bakterii opornych na antybiotyki, z dużą nadzieja odnotowujemy każde pojawienie się nowego antybiotyku. Omadacyklina jest pochodna penicyliny - aminometycykliną, która ma opracowana formę zarówno doustna jak i dożylna.

Na łamach New England Journal of Medicine pojawiła się publikacja porównując skuteczność nowego antybiotyku z linezolidem w leczeniu bakteryjnych infekcji skórnych. W badaniu zrandomizowano 627 pacjentów do jednego z typów leczenia w proporcji 1:1. Schemat leczenia omadacykliną zakładał podanie 100 mg leku dożylnie dwa razy w ciągu pierwszej doby i raz na dobę w kolejnych dniach. Linezolid podawano w dawce 600 mg dożylnie co 12 h. Przejście na formę doustną mogło być podjęte po 3 dniach leczenia; 300 mg omadacykliny dziennie p.o., 600 mg linezolidu co 12h p.o. Całkowity czas leczenia wynosił od 7 do 14 dni. Pierwotnym punktem końcowym było osiągnięcie wczesnej odpowiedzi klinicznej w drugiej lub trzeciej dobie leczenia która była definiowana jako zmniejszenie zmiany skórnej o 20% i brak potrzeby zmiany antybiotykoterapii. Badanie zakładało skuteczność omadacykliny nie mniejsza (noninferiority trial) niz linezolidu. Maksymalna różnica wynosiła 10%.

Pierwotny punkt końcowy osiągnęło odpowiednio 84,8% i 85,5% pacjentów (różnica: 0,7%; 95% CI; -6,3 do 4.9 %). W przypadku obu leków nie było istotnej różnicy w leczeniu zakażeń wywołanych gronkowcami MSSA i/lub MRSA. Częstość objawów niepożądanych była również porównywalna: 48,3% omadacyklina i 45,7% linezolid, w obu były to najczęściej dolegliwości żołądkowo-jelitowe.

Wyniki badania wskazują na podobna skuteczność omadacykliny i linezolidu w leczeniu infekcji skórnych. Miejmy nadzieję, że omadacyklina szybko znajdzie się w arsenale leków przeciwbakteryjnych w naszym kraju.

Opracował: Mikołaj Kamiński