Ruksolitynib stosowany miejscowo pomaga w bielactwie
Autor: Alicja Kostecka
Data: 25.06.2019
Źródło: Science daily
Badanie kliniczne fazy II prowadzone przez Medical Center w Bostonie, wykazało, że krem do stosowania miejscowego ruksolitynib był niezwykle skuteczny w odwracaniu skutków bielactwa, stosunkowo częstej choroby autoimmunologicznej, która powoduje utratę pigmentacji skóry.
Miejscowe stosowanie kremu leczniczego, ruksolitynibu, preparatu który jest obecnie stosowany jako doustne leczenie niektórych zaburzeń krwi, spowodowało znaczną poprawę objawów bielactwa twarzy u prawie połowy uczestników badania. Wyniki badania klinicznego zostały przedstawione na Światowym Kongresie Dermatologii w Mediolanie.
Nieznane są przyczyny bielactwa, choroby, w której układ odpornościowy atakuje komórki pigmentowe w organizmie. Bielactwo może wahać się od łagodnego do ciężkiego i można je znaleźć w dowolnym miejscu na ciele, chociaż zazwyczaj dotyczy odkrytych obszarów, takich jak twarz i ręce. Bielactwo nie jest widoczne po urodzeniu, około połowa pacjentów z bielactwem choruje na chorobę przed 20. rokiem życia. Choroba dotyka około 50 milionów ludzi - jeden procent populacji na całym świecie.
Dwuletnie badanie, największe w historii randomizowane badanie kontrolowane bielactwa, objęło 157 pacjentów w 30 ośrodkach w Stanach Zjednoczonych. Uczestnicy otrzymywali codziennie lub dwa razy na dobę miejscowo ruksolitynib lub placebo na obszarze skóry dotkniętej bielactwem. Około połowa pacjentów stosujących ruksolitynib odnotowała statystycznie istotną poprawę bielactwa twarzy. Skutki uboczne miejscowego stosowania ruksolitynibu były łagodne i obejmowały zaczerwienienie i podrażnienie w miejscu podania oraz łagodny trądzik.
Nieznane są przyczyny bielactwa, choroby, w której układ odpornościowy atakuje komórki pigmentowe w organizmie. Bielactwo może wahać się od łagodnego do ciężkiego i można je znaleźć w dowolnym miejscu na ciele, chociaż zazwyczaj dotyczy odkrytych obszarów, takich jak twarz i ręce. Bielactwo nie jest widoczne po urodzeniu, około połowa pacjentów z bielactwem choruje na chorobę przed 20. rokiem życia. Choroba dotyka około 50 milionów ludzi - jeden procent populacji na całym świecie.
Dwuletnie badanie, największe w historii randomizowane badanie kontrolowane bielactwa, objęło 157 pacjentów w 30 ośrodkach w Stanach Zjednoczonych. Uczestnicy otrzymywali codziennie lub dwa razy na dobę miejscowo ruksolitynib lub placebo na obszarze skóry dotkniętej bielactwem. Około połowa pacjentów stosujących ruksolitynib odnotowała statystycznie istotną poprawę bielactwa twarzy. Skutki uboczne miejscowego stosowania ruksolitynibu były łagodne i obejmowały zaczerwienienie i podrażnienie w miejscu podania oraz łagodny trądzik.