Złożoność patogenetyczna pęcherzycy na ESDR Annual Meeting 2014
Autor: Marzena Jaskot
Data: 26.09.2014
Źródło: Justyna Gornowicz-Porowska, Marian Dmochowski, Paweł Pietkiewicz, Monika Bowszyc-Dmochowska Pracownia Autoimmunizacyjnych Dermatoz Pęcherzowych, Pracownia Histopatologii i Immunopatologii Skóry, Katedra i Klinika Dermatologii, UM w Poznaniu
W dniach 10-13 września 2014 roku w Kopenhadze w Dani odbyło się coroczne spotkanie the European Society for Dermatological Research, na którym zauważono rolę i powiązania pomiędzy specyficznymi wobec izotypu autoreaktywnymi komórkami B w pęcherzycy zwykłej (PV).
Zaburzenie tolerancji immunologicznej w pęcherzycy zapewne jest zależne od procesu przełączania izotypów/klas (isotype/class switching) immunoglobulin i/lub końcowego różnicowania komórek B, a także ich zróżnicowania klonalnego.
Zmiana klas syntetyzowanych przeciwciał umożliwia wytwarzanie różnych klas i podklas immunoglobulin z zachowaniem tej samej swoistości. Przedstawione badania (1) wykazały, że przełączanie syntezy przeciwciał anty-DSG3 z IgM na IgG wydaje się być niezbędne dla zapoczątkowania PV (mysi model z ulegającymi ekspresji patogennymi przeciwciałami anty-DSG3; komórki B produkujące anty-DSG3 IgM wykryto obwodowo; zapalenie skóry może indukować rekombinacje przełączania z IgM do IgG; fenotyp PV rozwija się po takowej rekombinacji). Wiadomo, iż oprócz przeciwciał anty-DSG3 IgG i ich podklas IgG1 i IgG4, część pacjentów z PV (>50%) posiada anty-DSG3 IgA, których rola nie została dotychczas w pełni scharakteryzowana. Klonalne powiązania pomiędzy specyficznymi wobec izotypu autoreaktywnymi komórkami B badano (2) klonując anty-DSG3 IgA1, IgA2, IgG1, IgG4 u pacjentów ze śluzówkowo-skórną odmianą PV poprzez fagową ekspresję peptydów (phage display). Anty-DSG IgA1/IgA2, IgG1 i IgG4 w PV składają się z różnych klonalnie rodzin autoreaktywnych komórek B, co sugeruje niezależną ewolucję tych linii komórek. Ponadto IgA1 i IgA2 wykazują nakładanie się/zachodzenie klonalnych rodzin anty-DSG3 komórek B. Zapewne IgA, które uważane są za istotne w procesie śluzówkowej immunizacji, mogą zawierać repertuar reaktywnych DSG3 mogący się przyczyniać do zapoczątkowania procesu patologicznej autoimmunizacji w PV.
Przedstawione dane wskazują na heterogenność i złożoność pęcherzycowej odpowiedzi autoimmunizacyjnej mediowanej przez specyficzne klasy/izotypy immunoglobulin, a także ich wzajemne powiązania w procesie powstawania fenotypu PV. Spekulując, wyróżnianie oddzielnych kręgów schorzeń, pęcherzycy IgG i pęcherzycy IgA, może więc być z biologicznego punktu widzenia sztuczne.
1. Wada N, Fuji H, Ishikura T, Koseki H, Amagai M, Koyasu S. Tolerance break by immunoglobulin class switch recombination induces pemphigus vulgaris in mice. J Invest Dermatol 2014;134;S1-S17.
2. Ellebrecht CT, Mukherjee EM, Choi EJ, Payne AS. IgA, IgG1 and IgG4 harbor clonally distinct desmoglein 3 autoreactive repertoires in pemphigus vulgaris. J Invest Dermatol 2014;134;S1-S17.
Legenda do ryciny:
Pęcherzycowe złogi IgA u kobiety w średnim wieku ze współistnieniem reumatoidalnego zapalenia stawów i pęcherzycy IgA typu IEN (intraepidermal neutrophilic).
Zmiana klas syntetyzowanych przeciwciał umożliwia wytwarzanie różnych klas i podklas immunoglobulin z zachowaniem tej samej swoistości. Przedstawione badania (1) wykazały, że przełączanie syntezy przeciwciał anty-DSG3 z IgM na IgG wydaje się być niezbędne dla zapoczątkowania PV (mysi model z ulegającymi ekspresji patogennymi przeciwciałami anty-DSG3; komórki B produkujące anty-DSG3 IgM wykryto obwodowo; zapalenie skóry może indukować rekombinacje przełączania z IgM do IgG; fenotyp PV rozwija się po takowej rekombinacji). Wiadomo, iż oprócz przeciwciał anty-DSG3 IgG i ich podklas IgG1 i IgG4, część pacjentów z PV (>50%) posiada anty-DSG3 IgA, których rola nie została dotychczas w pełni scharakteryzowana. Klonalne powiązania pomiędzy specyficznymi wobec izotypu autoreaktywnymi komórkami B badano (2) klonując anty-DSG3 IgA1, IgA2, IgG1, IgG4 u pacjentów ze śluzówkowo-skórną odmianą PV poprzez fagową ekspresję peptydów (phage display). Anty-DSG IgA1/IgA2, IgG1 i IgG4 w PV składają się z różnych klonalnie rodzin autoreaktywnych komórek B, co sugeruje niezależną ewolucję tych linii komórek. Ponadto IgA1 i IgA2 wykazują nakładanie się/zachodzenie klonalnych rodzin anty-DSG3 komórek B. Zapewne IgA, które uważane są za istotne w procesie śluzówkowej immunizacji, mogą zawierać repertuar reaktywnych DSG3 mogący się przyczyniać do zapoczątkowania procesu patologicznej autoimmunizacji w PV.
Przedstawione dane wskazują na heterogenność i złożoność pęcherzycowej odpowiedzi autoimmunizacyjnej mediowanej przez specyficzne klasy/izotypy immunoglobulin, a także ich wzajemne powiązania w procesie powstawania fenotypu PV. Spekulując, wyróżnianie oddzielnych kręgów schorzeń, pęcherzycy IgG i pęcherzycy IgA, może więc być z biologicznego punktu widzenia sztuczne.
1. Wada N, Fuji H, Ishikura T, Koseki H, Amagai M, Koyasu S. Tolerance break by immunoglobulin class switch recombination induces pemphigus vulgaris in mice. J Invest Dermatol 2014;134;S1-S17.
2. Ellebrecht CT, Mukherjee EM, Choi EJ, Payne AS. IgA, IgG1 and IgG4 harbor clonally distinct desmoglein 3 autoreactive repertoires in pemphigus vulgaris. J Invest Dermatol 2014;134;S1-S17.
Legenda do ryciny:
Pęcherzycowe złogi IgA u kobiety w średnim wieku ze współistnieniem reumatoidalnego zapalenia stawów i pęcherzycy IgA typu IEN (intraepidermal neutrophilic).
