CGM zmniejsza liczbę hospitalizacji w cukrzycy typu 2

Zastosowanie ciągłego monitorowania glikemii (CGM) zmniejsza ryzyko hospitalizacji i poprawia kontrolę poziomu glukozy u osób z cukrzycą typu 2, niezależnie od stosowania insuliny – tak wynika z najnowszych danych zaprezentowanych podczas zjazdu European Association for the Study of Diabetes (EASD).

Dane zostały zaprezentowane na dorocznym spotkaniu European Association for the Study of Diabetes (EASD) 2024 i jednocześnie opublikowane w czasopiśmie „Diabetes, Obesity and Metabolism”. Głównymi autorami badania byli naukowcy: prof Satish K. Garg, dyrektor Programu Cukrzycy dla Dorosłych w Barbara Davis Center, University of Colorado, oraz dr Richard M. Bergenstal z International Diabetes Center of HealthPartners Institute, Minneapolis.

Zalety CGM zostały ustalone dla osób z cukrzycą typu 1 i  2, które wymagają wielokrotnych dawek insuliny dziennie oraz innych, które są narażone na ryzyko hipoglikemii (takich jak osoby stosujące pochodne sulfonylomocznika). Dane dotyczące wpływu stosowania CGM na innych pacjentów z cukrzycą, którzy nie stosują insuliny i nie są narażeni na zwiększone ryzyko hipoglikemii, zostały ograniczone do badań na małej próbie. W przeciwieństwie do tego, w nowym badaniu wykorzystano zanonimizowane dane Optum dotyczące przejrzystości rynku obejmujące ponad 79 milionów osób.

FDA zatwierdziła system Omnipod 5 dla osób z cukrzycą typu 2Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zatwierdziła Omnipod 5 – zautomatyzowany system podawania insuliny, do stosowania przez osoby od 18 lat z cukrzycą typu 2.

Liczba hospitalizacji spadła o mniej więcej 20 proc., liczba ostrych hospitalizacji – o 50 proc.

W badaniu wzięło udział 74 679 osób z cukrzycą typu 2, które rozpoczęły CGM, podzielonych na trzy grupy leczenia: 25 269 nie stosowało insuliny, 16 264 stosowało tylko insulinę bazową, a 33 146 stosowało insulinę przedposiłkową i bazową. Ich dane były analizowane przez 6 miesięcy przed pierwszym roszczeniem CGM i przez 12 miesięcy po nim.

Prof. Garg przedstawił dane dotyczące hospitalizacji. Było 14 147 hospitalizacji z jakiejkolwiek przyczyny w ciągu 6-miesięcznego okresu przed CGM. Liczba ta znacznie spadła w obu punktach czasowych, o 23,1 proc. po 6 miesiącach i o 18,8 proc. po 12 miesiącach.

Ostre hospitalizacje związane z cukrzycą, w tym hipoglikemia, śpiączka hipoglikemiczna, hiperglikemia kliniczna, cukrzycowa kwasica ketonowa i hiperosmolarność, spadły podobnie w obu punktach czasowych, odpowiednio o 52,5 proc. i 49,5 proc. Spadła również liczba ostrych zdarzeń związanych z cukrzycą wymagających wizyt na izbie przyjęć, odpowiednio o 35,5 proc. i 34,4 proc. Redukcje te były podobne we wszystkich leczonych grupach.

Po 12 miesiącach liczba hospitalizacji z jakiejkolwiek przyczyny była o 10,1 proc. niższa u osób leczonych insuliną inną niż insulina (P < 0,0001), o 13,9 proc. niższa u osób leczonych insuliną bazalną (P < 0,0001) i o 22,6 proc. niższa u osób leczonych insuliną posiłkową (P = 0,0025). Redukcje po 12 miesiącach były jeszcze większe w przypadku ostrych hospitalizacji związanych z cukrzycą, odpowiednio 31,0 proc. (P < 0,0001), 47,6 proc. (P < 0,0001) i 52,7 proc. (P < 0001). W ostrych przypadkach związanych z cukrzycą, wymagających wizyt na izbie przyjęć, redukcje po 12 miesiącach wynosiły odpowiednio 30,7 proc. (P < 0,0001), 28,2 proc. (P < 0001) i 36,6 proc. (P < 0001) dla trzech grup leczenia.

Dr Bergenstal przedstawił analizę podgrup 6030 osób, u których wykonano co najmniej jeden pomiar HbA_1c w okresie przed CGM oraz w okresie noszenia CGM przez 6 i 12 miesięcy. Wyjściowe wartości HbA_1c wynosiły 8,6 proc. dla 1533 osób nieprzyjmujących insuliny, 9,0 proc. dla 1375 przyjmujących insulinę bazową i 8,9 proc. dla 3122 przyjmujących wielokrotne dawki insuliny dobowej. W ciągu 12 miesięcy wartości te spadły odpowiednio do 7,5 proc., 7,9 proc. i 8,0 proc. Wszystkie trzy zmiany były statystycznie istotne, przy czym P było < 0,0001. Ogólnie rzecz biorąc, 23,4 proc. osiągnęło poziom Hb A_1c poniżej 7,0 proc., przy czym największy odsetek, 32,0 proc., zaobserwowano w grupie nieleczonej insuliną.

Edukacja pacjentów z cukrzycą to mniejsze ryzyko powikłań Wczesna, ustrukturyzowana edukacja pacjentów ze zdiagnozowaną cykrzycą typu 1 może znacznie pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia u nich groźnych powikłań.

Dzięki CGM można uniknąć wizyty w szpitalu

Ogólnie rzecz biorąc, podobne zmniejszenie zaobserwowano w przypadku hospitalizacji i obniżających poziom glukozy korzyści z CGM u osób, które nie stosowały insuliny, osób stosujących tylko insulinę bazową oraz osób stosujących wielokrotne dawki insuliny dziennie.

– CGM to jedna z terapii, która powstrzyma ludzi przed pójściem do szpitala i poprawi ich ogólną opiekę. Dane są dość mocne – skomentował wyniki badania prof. Garg. Z kolei dr Bergenstal zwrócił uwagę, że CGM może pomóc ludziom dostrzec wpływ diety i ćwiczeń na poziom cukru we krwi i działać na podstawie tych informacji. – Zmiany stylu życia są ważne i naprawdę robią różnicę. Są trudne, ale dzięki CGM ludziom łatwiej będzie się do nich dostosować.

Dzięki CGM pacjenci widzą natychmiast, kiedy poziom cukru jest zbyt wysoki, i mogą zareagować

Dr Charles Alexander, endokrynolog, potwierdza entuzjazm badaczy: – Myślę, że to naprawdę pokazuje wartość CGM, niezależnie od tego, czego używasz do leczenia glukozy. Chociaż można by pomyśleć, że ludzie, którzy nie przyjmują insuliny, nie potrzebują CGM, dane wyraźnie pokazują korzyści, niezależnie od tego, czy otrzymujesz insulinę przed posiłkami, insulinę bazalną, czy leki, które nie są insuliną.

– Prawdopodobnie istnieje kilka mechanizmów korzyści u osób niestosujących insuliny. Jeśli są na pochodnych sulfonylomocznika, mogą być w stanie uniknąć hipoglikemii. Jeśli nie używają pochodnej sulfonylomocznika lub leku powodującego hipoglikemię, może to być związane z faktem, że rozumieją, kiedy ich poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki i są w stanie coś z tym zrobić – podkreślił dr Alexander.