Czy można sitagliptyna pogarsza rokowania pacjentów z OZW?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 12.08.2015
Źródło: Risk of new-onset heart failure in patients using sitagliptin: a population-based cohort study D. T. Eurich1,2,*, D. L. Weir3,4, S. H. Simpson5, A. Senthilselvan1 andF. A. McAlister DOI: 10.1111/dme.12867
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Naukowcy postanowili sprawdzić czy lek przeciwcukrzycowy wpływa na ryzyko niewydolności serca u pacjentów hospitalizowanych z powodu OZW.
Amerykańscy naukowcy postanowili sprawdzić, czy pacjenci z ostrymi zespołami wieńcowymi (OZW) stosujący sitagliptynę są bardziej narażeni na rozwój niewydolności serca niż inni. O wynikach swoich badań informują na stronach Diabetic Medicine.
Do badania włączano dane pacjentów, którzy między 2004 a 2010 rokiem byli hospitalizowani z powodu ostrych zespołów wieńcowych i nie zgłaszali niewydolności serca w trakcie 3 lat poprzedzających OZW. Przypadkom pacjentów rozwijających niewydolność serca do 30 dni od przyjęcia do szpitala z powodu OZW przyporządkowywano do 10 osób z grupy kontrolnej, u których nie występowała niewydolność serca. Następnie przeprowadzono odpowiednie analizy statystyczne w odniesieniu do osób, u których stosowano sitagliptynę w ciągu 90 dni poprzedzających OZW. W sumie 457 pacjentom z niewydolnością serca po OZW przyporządkowano ponad 4500 osób z grupy kontrolnej. Średni wiek wynosił 55 lat, a ponad połowa uczestników (65%) była mężczyznami. Ogółem, 11 ze 147 (7%) osób stosujących sitagliptynę rozwinęło niewydolność serca w porównaniu do 446 z 4880 osób nieksponowanych na lek (9%, adjusted odds ratio 0.75, 95% CI 0.38–1.46; P=0.40). Na podstawie tych danych można więc stwierdzić, że ekspozycja na sitgliptynę nie wiąże się z wyższym ryzykiem niewydolności serca po OZW (7 vs 9%, adjusted odds ratio 0.66, 95% CI 0.34–1.28).
Do badania włączano dane pacjentów, którzy między 2004 a 2010 rokiem byli hospitalizowani z powodu ostrych zespołów wieńcowych i nie zgłaszali niewydolności serca w trakcie 3 lat poprzedzających OZW. Przypadkom pacjentów rozwijających niewydolność serca do 30 dni od przyjęcia do szpitala z powodu OZW przyporządkowywano do 10 osób z grupy kontrolnej, u których nie występowała niewydolność serca. Następnie przeprowadzono odpowiednie analizy statystyczne w odniesieniu do osób, u których stosowano sitagliptynę w ciągu 90 dni poprzedzających OZW. W sumie 457 pacjentom z niewydolnością serca po OZW przyporządkowano ponad 4500 osób z grupy kontrolnej. Średni wiek wynosił 55 lat, a ponad połowa uczestników (65%) była mężczyznami. Ogółem, 11 ze 147 (7%) osób stosujących sitagliptynę rozwinęło niewydolność serca w porównaniu do 446 z 4880 osób nieksponowanych na lek (9%, adjusted odds ratio 0.75, 95% CI 0.38–1.46; P=0.40). Na podstawie tych danych można więc stwierdzić, że ekspozycja na sitgliptynę nie wiąże się z wyższym ryzykiem niewydolności serca po OZW (7 vs 9%, adjusted odds ratio 0.66, 95% CI 0.34–1.28).