Deficyt witaminy D a ryzyko śmiertelności sercowo- naczyniowej- czy powinniśmy rozjaśnić swoje życie?

Na łamach periodyku Circulation opublikowano artykuł poglądowy nad możliwym związkiem między niedoborem witaminy D a chorobami układu sercowo-naczyniowego. Autor pracy wskazuje, że osoby z niewydolnością serca, nadciśnieniem tętniczym, po przebytym udarze mózgu , obciążeni innymi chorobami sercowo-naczyniowymi (CVD), zwykle mają niższy poziom witaminy D niż pozostali.

Ponadto objawy chorób układu krążenia są bardziej powszechne w okresie zimowym, gdy poziom witaminy D jest najniższy. cukrzyca typu 2 jest bardziej rozpowszechniona wśród osób z niskim poziomem witaminy D lub tych, którzy unikają ekspozycji na promienie słońca . Hemoglobina A1c, retrospektywny wskaźnik poziomu glukozy, również wspiera tę relację, cyklicznie spadając do najniższego poziomu w lecie. Ponadto, istnieje odwrotna zależność pomiędzy poziomem witaminy D i nadciśnieniem tętniczym, otyłością . Noworodki, które otrzymują suplementację witaminą D mają 80% niższe długoterminowe ryzyko rozwoju cukrzycy dziecięcej lub później, w dorosłym życiu. Co do tej ostatniej kwestii pozycje piśmiennictwa nie są zgodne, co może wynikać z różnic w dawkowaniu witaminy D. Dawka często bywa niska (400 U / D), natomiast aby uniknąć niedoboru witaminy D niezbędne są większe dawki (2000 - 4000) i dłuższy okres leczenia . Wykazano, że przypadkowe incydenty zakrzepowo-zatorowe występują częściej u tych, którzy unikają ekspozycji na słońce oraz, że ryzyko dla takich incydentów jest niemal dwukrotnie większe w sezonie zimowym. Pacjentom ze zwiększonym ryzykiem zakrzepicy zaleca się, poza utrzymaniem prawidłowej masy ciała , zaprzestaniem palenia tytoniu , i wykonywaniem przez co najmniej 30 minut dziennie ćwiczeń fizycznych o umiarkwoanym natężeniu , przyjęcie nawyku ekspozycji na słońce lub stosowanie suplementacji witaminą D. Należy jednak pamiętać , że zalecenia dotyczące ekspozycji na promienie słoneczne czy suplementacji witaminą D dla pacjentów z dużym ryzykiem sercowo- naczyniowym opierają się jedynie o dane epidemiologiczne.

Dawna doktryna , że ekspozycja na słońce może być omawiana tylko w kategoriach zagrożenia rakiem skóry jest obecnie kwestionowana. Następna dekada może ujawnić, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ekspozycją na słońce, poziomem witaminy D a zachorowalnością i śmiertelnością sercowo- naczyniową.