Grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej - nowy czynnik ryzyka kardiometabolicznego
Autor: Marzena Jaskot
Data: 13.02.2014
Źródło: Dror Dicker ; Eli Atar, ;Ran Kornowski, ; Gil N. Bachar. Increased Epicardial Adipose Tissue Thickness as a Predictor for Hypertension: A Cross-Sectional Observational Study. The Journal of Clinical Hypertension Vol 15. No 12. 893-898
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
W populacji krajów zachodnich nadciśnienie tętnicze jest najważniejszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca. W aktualnym piśmiennictwie pojawiły się nowe doniesienia o roli nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT), rodzaju tkanki tłuszczowej trzewnej, w patogenezie wieńcowej choroby tętnic (CAD). Celem badania, opublikowanego na łamach The Journal of Clinical Hypertension było ustalenie, czy grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT), może pełnić rolę nowego czynnika ryzyka kardiometabolicznego, związanego z samoistnym nadciśnieniem tętniczym.
W populacji krajów zachodnich nadciśnienie tętnicze jest najważniejszym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu, niewydolności serca, progresji do końcowego stadium przewlekłej choroby nerek. W aktualnym piśmiennictwie pojawiły się nowe doniesienia o roli nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT), rodzaju tkanki tłuszczowej trzewnej, w patogenezie wieńcowej choroby tętnic (CAD).
Celem badania było ustalenie, czy grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT), może pełnić rolę nowego czynnika ryzyka kardiometabolicznego, związanego z samoistnym nadciśnieniem tętniczym. Próba badana liczyła 127 pacjentów- 39 z nadciśnieniem tętniczym, 88 z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, 110 stanowili mężczyźni (86,6%), 17 kobiety, średni wiek badanych wynosił 56 ± 9 lat. EAT określano przy zastosowaniu metody obrazowania CT. Nasierdziową tkankę tłuszczową definiowano jako obecność tkanki tłuszczowej pomiędzy powierzchnią serca i trzewną osierdzia, otaczającego trzy główne tętnice wieńcowe.
Wyniki nie wykazały różnic między badanymi grupami co do nawyków palenia tytoniu, średniego stężenia glukozy w surowicy, wartości ciśnienia rozkurczowego, dyslipidemii, jak również historii występowania CAD w rodzinie. W oparciu o analizy statystyczne, pacjentów z nadciśnieniem tętniczym scharakteryzowano jako osoby w starszym wieku (62,2 ± 7,89 lat vs 53,2± 8,11 lat, p <0,0001), z wyższym BMI (27.58 ± 1.99 vs 26.7± 2.21; P = 0,043), z niższym poziomem LDL
(115.9±29.5 vs 130.9±40.6 mg/Dl ; P=0.0225) oraz z wyższym wskaźnikiem uwapnienia tętnic wieńcowych w obrazie CT (316,8± 512,6 vs 108,73 ±215 mg / dl, p = 0,0257). Nasierdziowa grubość tkanki występowała statystycznie istotnie częściej w grupie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (2.81±1.6 mm vs 2.07±1.43 mm; P=0.011). W analizie korelacji liniowej Pearsona wykazano istotny związek EAT z wiekiem (r = 0,418, p <0,0001), ciśnieniem skurczowym (r = 0,228, p = 0,011), i wskaźnikiem uwapnienia tętnic wieńcowych (r = 0,459, p <0,0001). Autorzy badania sugerują, że grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej może stanowić wskaźnik zagrożenia związany z nadciśnieniem tętniczym i chorobami sercowo-naczyniowymi.
Celem badania było ustalenie, czy grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT), może pełnić rolę nowego czynnika ryzyka kardiometabolicznego, związanego z samoistnym nadciśnieniem tętniczym. Próba badana liczyła 127 pacjentów- 39 z nadciśnieniem tętniczym, 88 z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, 110 stanowili mężczyźni (86,6%), 17 kobiety, średni wiek badanych wynosił 56 ± 9 lat. EAT określano przy zastosowaniu metody obrazowania CT. Nasierdziową tkankę tłuszczową definiowano jako obecność tkanki tłuszczowej pomiędzy powierzchnią serca i trzewną osierdzia, otaczającego trzy główne tętnice wieńcowe.
Wyniki nie wykazały różnic między badanymi grupami co do nawyków palenia tytoniu, średniego stężenia glukozy w surowicy, wartości ciśnienia rozkurczowego, dyslipidemii, jak również historii występowania CAD w rodzinie. W oparciu o analizy statystyczne, pacjentów z nadciśnieniem tętniczym scharakteryzowano jako osoby w starszym wieku (62,2 ± 7,89 lat vs 53,2± 8,11 lat, p <0,0001), z wyższym BMI (27.58 ± 1.99 vs 26.7± 2.21; P = 0,043), z niższym poziomem LDL
(115.9±29.5 vs 130.9±40.6 mg/Dl ; P=0.0225) oraz z wyższym wskaźnikiem uwapnienia tętnic wieńcowych w obrazie CT (316,8± 512,6 vs 108,73 ±215 mg / dl, p = 0,0257). Nasierdziowa grubość tkanki występowała statystycznie istotnie częściej w grupie pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (2.81±1.6 mm vs 2.07±1.43 mm; P=0.011). W analizie korelacji liniowej Pearsona wykazano istotny związek EAT z wiekiem (r = 0,418, p <0,0001), ciśnieniem skurczowym (r = 0,228, p = 0,011), i wskaźnikiem uwapnienia tętnic wieńcowych (r = 0,459, p <0,0001). Autorzy badania sugerują, że grubość nasierdziowej tkanki tłuszczowej może stanowić wskaźnik zagrożenia związany z nadciśnieniem tętniczym i chorobami sercowo-naczyniowymi.
Current Topics in Diabetes
