Terapia witaminą D dla zredukowania wartości ciśnienia tętniczego i przerostu lewej komory u pacjentów z lekoopornym nadciśnieniem tętniczym
Autor: Marzena Jaskot
Data: 17.02.2014
Źródło: Miles D. Witham, Sheila Ireland, J. Graeme Houston, Stephen J. Gandy, Shelley Waugh, Thomas M. MacDonald, Isla S. Mackenzie, Allan D. Struthers. Vitamin D Therapy to Reduce Blood Pressure and Left Ventricular Hypertrophy in Resistant Hypertension Randomiz
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Wnioski z dotychczas prowadzonych badań sugerują, że witamina D może obniżać ciśnienie krwi u określonych grup pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Z patofizjologicznego punktu widzenia sugeruje się również związek między niskim poziomem witaminy D i przerostem lewej komory.
W opublikowanym na łamach Hypertension artykule badano wpływ 6 miesięcznej terapii dużymi, doustnymi dawkami witaminy D3 na wartości ciśnienia tętniczego i LVMI.
Lekooporność nadciśnienia tętniczego wiąże się z wysokim odsetkiem incydentów sercowo-naczyniowych oraz z częstszym występowaniem przerostu lewej komory (LV), który sam w sobie stanowi czynnik ryzyka dla chorób układu krążenia, zaburzeń rytmu serca , śmierci.
Niski poziom witaminy D3 wiąże się z wyższymi wartościami BP i wyższym wskaźnikiem występowania chorób sercowo- naczyniowych.
Wnioski z dotychczas prowadzonych badań sugerują, że witamina D może obniżać ciśnienie krwi u określonych grup pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, jednak do tej pory nie znaleziono badań, w których oceniano wpływ witaminy D na wartości BP u chorych z nadciśnieniem tętniczym opornym na konwencjonalne leczenie. Z patofizjologicznego punktu widzenia sugeruje się również związek między niskim poziomem witaminy D i przerostem LV, prawdopodobnie za pośrednictwem parathormonu, ale i tu również powstało niewiele badań nad wpływem analogów witaminy D na masę lewej komory.
Te zagadnienia stały się przedmiotem randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania, którego wyniki przedstawiono na łamach czasopisma Hypertension. Do badania kwalifikowano pacjentów z lekoopornym HTA, którzy doustnie otrzymywali 100 000 U witaminy D3 lub placebo co 2 miesiące. U badanych oceniano wartości BP w konwencjonalnych, gabinetowych pomiarach BP, monitorowano 24-godzinny zapis ciśnienia tętniczego, oznaczano stężenia glukozy , cholesterolu na początku badania , w 2, 4 i 6 miesiącu. Indeks masy lewej komory serca , mierzono za pomocą MRI , oceniano wyjściowo i po 6 miesiącach badania. Do badania wybrano losowo łącznie 68 uczestników. Średni wiek wynosił 63 ( SD 11 ) lat , średnia wartość wyjściowa BP mierzona w pomiarze gabinetowym wynosiła 154/84 (13/10) mm Hg , a średni wyjściowy poziom 25 - hydroksywitaminy D - 42 ( 16 ) nmol / l.
W wynikach badania wykazano , że leczenie witaminą D nie zmniejszyło średniego dobowego BP w odczytach z ABPM, podobne wyniki zaobserwowano dla konwencjalnych pomiarów ciśnienia krwi . Nie obserwowano zmniejszenia wskaźnika LVMI, nie stwierdzono również istotnych zmian
poziomów cholesterolu i glukozy. W oparciu o wyniki badania można przypuszczać, że 6 miesięczna, przerywana terapia dużymi, doustnymi dawkami witaminy D3 nie zmniejsza ciśnienia krwi ani nie wpływa na redukcję masy lewej komory u pacjentów z nadciśnieniem lekoopornym.
Lekooporność nadciśnienia tętniczego wiąże się z wysokim odsetkiem incydentów sercowo-naczyniowych oraz z częstszym występowaniem przerostu lewej komory (LV), który sam w sobie stanowi czynnik ryzyka dla chorób układu krążenia, zaburzeń rytmu serca , śmierci.
Niski poziom witaminy D3 wiąże się z wyższymi wartościami BP i wyższym wskaźnikiem występowania chorób sercowo- naczyniowych.
Wnioski z dotychczas prowadzonych badań sugerują, że witamina D może obniżać ciśnienie krwi u określonych grup pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, jednak do tej pory nie znaleziono badań, w których oceniano wpływ witaminy D na wartości BP u chorych z nadciśnieniem tętniczym opornym na konwencjonalne leczenie. Z patofizjologicznego punktu widzenia sugeruje się również związek między niskim poziomem witaminy D i przerostem LV, prawdopodobnie za pośrednictwem parathormonu, ale i tu również powstało niewiele badań nad wpływem analogów witaminy D na masę lewej komory.
Te zagadnienia stały się przedmiotem randomizowanego, podwójnie zaślepionego, kontrolowanego placebo badania, którego wyniki przedstawiono na łamach czasopisma Hypertension. Do badania kwalifikowano pacjentów z lekoopornym HTA, którzy doustnie otrzymywali 100 000 U witaminy D3 lub placebo co 2 miesiące. U badanych oceniano wartości BP w konwencjonalnych, gabinetowych pomiarach BP, monitorowano 24-godzinny zapis ciśnienia tętniczego, oznaczano stężenia glukozy , cholesterolu na początku badania , w 2, 4 i 6 miesiącu. Indeks masy lewej komory serca , mierzono za pomocą MRI , oceniano wyjściowo i po 6 miesiącach badania. Do badania wybrano losowo łącznie 68 uczestników. Średni wiek wynosił 63 ( SD 11 ) lat , średnia wartość wyjściowa BP mierzona w pomiarze gabinetowym wynosiła 154/84 (13/10) mm Hg , a średni wyjściowy poziom 25 - hydroksywitaminy D - 42 ( 16 ) nmol / l.
W wynikach badania wykazano , że leczenie witaminą D nie zmniejszyło średniego dobowego BP w odczytach z ABPM, podobne wyniki zaobserwowano dla konwencjalnych pomiarów ciśnienia krwi . Nie obserwowano zmniejszenia wskaźnika LVMI, nie stwierdzono również istotnych zmian
poziomów cholesterolu i glukozy. W oparciu o wyniki badania można przypuszczać, że 6 miesięczna, przerywana terapia dużymi, doustnymi dawkami witaminy D3 nie zmniejsza ciśnienia krwi ani nie wpływa na redukcję masy lewej komory u pacjentów z nadciśnieniem lekoopornym.
Current Topics in Diabetes
