Wpływ programów edukacyjnych na zmianę stylu życia pacjentów po przebytym ostrym zespole wieńcowym

Modyfikacja stylu życia- zmiana diety, zwiększenie aktywności fizycznej, redukcja masy ciała, zaprzestanie nałogu palenia tytoniu, ograniczenie spożycia alkoholu- jest ugruntowanym celem pierwotnej i wtórnej prewencji chorób sercowo- naczyniowych. Jak wskazują dane z doniesień naukowych, modyfikowalne czynniki ryzyka kardiowaskularnego należą do tych, którym lekarze poświęcają mało uwagi, a pacjenci lekceważą.

Na łamach JAMA Internal Medicine, Cohen i wsp. przedstawili wyniki badania nad wpływem, prowadzonego w specjalnym ośrodku, programu edukacyjnego na zmianę stylu życia chorych po przebytym ostrym zespole wieńcowym (OZW) . Pacjentów z OZW, hospitalizowanych w oddziale intensywnej opieki kardiologicznej, z co najmniej jednym, modyfikowalnym czynnika ryzyka w wywiadzie (palenie tytoniu, siedzący tryb życia , otyłość lub nadwaga ) losowo przydzielono do grupy , którą w warunkach pozaszpitalnych, poddano sesjom edukacyjnym lub do grupy edukowanej według konwencjonalnego modelu opieki dla pacjentów po OZW. Pierwotny złożony punkt końcowy, określono jako osiągnięcie co najmniej jednego z następujących efektów : zaprzestania palenia tytoniu , zwiększenia aktywności fizycznej do co najmniej 3 godzin tygodniowo, zmniejszenia masy ciała o co najmniej 5 % , redukcji obwodu talii co najmniej 4 %. Do rocznej obserwacji prowadzonej w obu grupach , przydzielono po 251 pacjentów. W porównaniu ze standardowym postępowaniem po epizodzie sercowo- naczyniowym, który w swoim schemacie zakłada edukację pacjenta co do wymaganego postępowania niefarmakologicznego, prowadzony w specjalnym ośrodku program sesji edukacyjnych, nie spowodował poprawy w zakresie zmiany stylu życia pacjentów po ostrym zespole wieńcowym . Wyniki tej analizy potwierdzają, powszechnie obserwowane zjawisko, trudności w redukcji modyfikowalnych czynników ryzyka sercowo- naczyniowego, drogą edukacji chorych.