10-lecie doświadczeń w stosowaniu infliksymabu w chorobie Leśniowskiego-Crohna

W lutym 2011 r na łamach Alimentary Pharmacology and Therapeutics ukazał się artykuł poświęcony 10-letnim doświadczeniom, związanym z zastosowaniem infliksymabu w chorobie Leśniowskiego-Crohna. Autorami tego artykułu są europejscy eksperci, pochodzący Belgii, Francji oraz Austrii, zajmujący się terapią biologiczną. Artykuł ten jest szczególnie godny polecenia, ponieważ stanowi doskonały przegląd badań oraz doświadczeń z udziałem infliksymabu.

Lek ten jest przeciwciałem przeciwko TNF-alfa znajdującym zastosowanie głównie w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Autorzy podkreślają, iż przed erą terapii biologicznej możliwości terapeutyczne w tej chorobie były ograniczone. Wprowadzenie infliksymabu umożliwiło skuteczną indukcję remisji jak i jej podtrzymanie. Dowody dotychczasowych badań wykazują, iż najwyższe korzyści osiąga się przy wczesnym wprowadzeniu tych leków. Szczególnie przy równoczesnym zastosowaniu leczenia azatiopryną (badanie SONIC). Autorzy podkreślają, iż szczególnie dużo uwagi należy poświęcić pacjentom z obecnością przetok oraz z postaciami luminalnymi i z dodatkowymi czynnikami prognostycznymi złego przebiegu choroby. W tych grupach pacjentów leczenie biologiczne powinno być włączane jak najszybciej. W artykule autorzy przedstawiają ustalony przez siebie schemat leczenia przy użyciu infliksymabu, w odniesieniu do konkretnych sytuacji klinicznych.
W artykule poruszony także został temat bezpieczeństwa stosowania infliksymabu w okresie ciąży. Jak wiadomo nie ma badań oceniających bezpieczeństwo stosowania tego leku w tym okresie. Aczkolwiek obserwacje 300 pacjentek, które stosowały ten lek w okresie ciąży, nie wykazały jego negatywnego wpływu na płód i jego układ immunologiczny. Jednakże nie jest to lek w pełni rekomendowany u ciężarnych ze względu na brak pewnych wieloośrodkowych badań nad jego bezpieczeństwem u tych pacjentek.
Autorzy przypominają także o konieczności szczepień u pacjentów leczonych immunosupresyjnie. Biorąc pod uwagę fakt, iż pacjenci z chorobą Leśniowskiego – Crohna często leczeni są dwoma lekami immunosupresyjnymi (lek biologiczny, azatiopryna) ryzyko wystąpienia groźnych chorób zakaźnych jest u nich zdecydowanie wyższe. Szczególnie niebezpieczne jest zakażenie prątkami gruźlicy. O tej chorobie należy niewątpliwie pamiętać w pierwszej kolejności, ponieważ jej skutki dla pacjentów z osłabionym układem odpornościowym mogą być śmiertelne. Dlatego każdy pacjent przed włączeniem leczenia musi być poddany badaniom wykluczającym jej aktywację.

Owrzodzenie w obrębie jelita w przebiegu choroby Crohna