Aksytynib w leczeniu zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego – czy nadejdzie przełom?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 16.10.2015
Źródło: Randomised phase II study of axitinib versus placebo plus best supportive care in second-line treatment of advanced hepatocellular carcinoma Y-K. Kang et al. Ann Oncol (2015) doi: 10.1093/annonc/mdv388
Na stronach Annals of Oncology opublikowano wyniki badania fazy II, w którym oceniano możliwości zastosowania aksytynibu u pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym.
Aksytynib należy do selektywnych inhibitorów receptorów 1-3 VEGF (vascular endothelial growth factor). Możliwości zastosowania tego leku badane są w wielu nowotworach. Obecnie zaprezentowano wyniki badania II fazy, w którym oceniano skuteczność oraz bezpieczeństwo stosowania aksytynibu u pacjentów z zaawansowanym rakiem wątrobowokomórkowym.
Badanie to było randomizowaną próbą kliniczną, do której kwalifikowano pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym i niewydolnością wątroby w klasie A wg klasyfikacji Childa-Pugha. U uczestników badania miało dochodzić do progresji choroby albo nietolerancji wcześniej stosowanej terapii antyangiogennej. Chorzy byli przypisywani do grupy otrzymującej aksytynib (w początkowej dawce 5mg dwa razy dziennie) lub placebo w połączeniu z tzw. najlepszym leczeniem objawowym (Best Supportive Care). W pierwszej grupie było 134 pacjentów, podczas gdy w drugiej - 68 osób. Średni czas przeżycia pacjentów wynosił 12,7 m. wśród chorych otrzymujących testowany lek w porównaniu do 9,7 miesiąca w grupie placebo, nie były to jednak różnice istotne statystycznie.
W badaniu wykazano także, że aksytynib wykazywał przewagę przy ocenie czas wolnego od progresji (PFS) oraz czasu do progresji (TTP). Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi podczas terapii były biegunki (54%), nadciśnienie (54%) oraz obniżenie apetytu (47%).
Wyniki tego badania niestety nie wykazały, żeby zastosowanie nowego leku znacząco wydłużało czas przeżycia całkowitego pacjentów. Wydaje się jednak, że aksytynib może wydłużać PFS oraz TTP przy akceptowalnej tolerancji przez chorych z zaawansowanym rakiem wątrobowokomórkowym.
Pełen opis badania można znaleźć na stronach Annals of Oncology.
Badanie to było randomizowaną próbą kliniczną, do której kwalifikowano pacjentów z rakiem wątrobowokomórkowym i niewydolnością wątroby w klasie A wg klasyfikacji Childa-Pugha. U uczestników badania miało dochodzić do progresji choroby albo nietolerancji wcześniej stosowanej terapii antyangiogennej. Chorzy byli przypisywani do grupy otrzymującej aksytynib (w początkowej dawce 5mg dwa razy dziennie) lub placebo w połączeniu z tzw. najlepszym leczeniem objawowym (Best Supportive Care). W pierwszej grupie było 134 pacjentów, podczas gdy w drugiej - 68 osób. Średni czas przeżycia pacjentów wynosił 12,7 m. wśród chorych otrzymujących testowany lek w porównaniu do 9,7 miesiąca w grupie placebo, nie były to jednak różnice istotne statystycznie.
W badaniu wykazano także, że aksytynib wykazywał przewagę przy ocenie czas wolnego od progresji (PFS) oraz czasu do progresji (TTP). Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi podczas terapii były biegunki (54%), nadciśnienie (54%) oraz obniżenie apetytu (47%).
Wyniki tego badania niestety nie wykazały, żeby zastosowanie nowego leku znacząco wydłużało czas przeżycia całkowitego pacjentów. Wydaje się jednak, że aksytynib może wydłużać PFS oraz TTP przy akceptowalnej tolerancji przez chorych z zaawansowanym rakiem wątrobowokomórkowym.
Pełen opis badania można znaleźć na stronach Annals of Oncology.
Przegląd Gastroenterologiczny
