Aktywność fizyczna poprawia dobrostan chorych po terapii nowotworów jelita grubego

Unikanie siedzącego trybu życia oraz aktywność fizyczna są czynnikami zmniejszającymi ryzyko powstawania wielu nowotworów. W „Medicine & Science in Sports & Exercise” opublikowano wyniki badania oceniającego te czynniki w grupie osób po leczeniu nowotworów jelita grubego.

Dane 400 chorych w stopniach zaawansowania I–III pochodziły z prospektywnego badania Energy for Life After ColoRectal Cancer (EnCoRe). Uczestników oceniano po 6 tygodniach oraz po 6, 12 i 24 miesiącach od zakończenia terapii. Podczas każdej z wizyt uczestnik otrzymywał czujnik do noszenia na udzie przez siedem kolejnych dni, oceniający czas spędzany w pozycji siedzącej. Aktywność fizyczna i jakość życia raportowali chorzy.

Najwięcej czasu w pozycji siedzącej chorzy spędzali w okresie 6 tygodni po leczeniu. Średnio było to 10,8 godziny dziennie, z czego nieprzerwanie 5,3 godziny. Wraz z upływającym od zakończenia terapii czasem liczby te zmniejszały się i pozostawały na stałym poziomie przez dwa lata obserwacji. Poziom aktywności fizycznej był z kolei najniższy po operacji i wraz z czasem rósł do stabilnego poziomu, istotnie niższego niż przed leczeniem.

Na podstawie zgromadzonych danych okazało się, że całkowity czas pozostawania w pozycji siedzącej, a także czas nieprzerwanego pozostawania w tej pozycji wpływały negatywnie na jakość życia i poczucie zmęczenia. Z kolei większa aktywność fizyczna wpływała na te parametry korzystnie. Największy poziom zmęczenia i najniższą jakość życia zgłosiły osoby spędzające w pozycji siedzącej ponad 4,9 godziny dziennie oraz podejmujące aktywność fizyczną przez mniej niż siedem godzin tygodniowo. Osoby o najniższej aktywności fizycznej zyskiwały najwięcej na zmniejszeniu czasu spędzanego w pozycji siedzącej. Według autorów badania należy dążyć do mobilizowania chorych do podejmowania chociażby minimalnej aktywności w postaci prac domowych czy spacerów.