Choroba Leśniowskiego – Crohna – program terapeutyczny w piotrkowskim szpitalu
Autor: Bartłomiej Leśniewski
Data: 15.02.2012
Źródło: www.szpital-piotrkow.pl
W Oddziale Gastroenterologicznym w szpitalu wojewódzkim w Piotrkowie Trybunalskim został wdrożony terapeutyczny Program Zdrowotny finansowany ze środków NFZ: ,,Leczenie choroby Leśniowskiego – Crohna”
Celem programu jest uzyskanie kontroli nad poziomem aktywności choroby, Zmniejszenie liczby powikłań jelitowych i pozajelitowych u chorych z chorobą Leśniowskiego – Crohna i poprawa jakości życia chorych z chorobą Leśniowskiego – Crohna
Choroba Leśniowskiego – Crohna, to przewlekłe, nieswoiste zapalenie jelita wykazujące skłonność do ziarninowania. Cechą charakterystyczną zmian zapalnych jest ich ogniskowy lub odcinkowy charakter. Proces zapalny obejmuje całą grubości ściany jelita. Zmiany zapalne mogą występować we wszystkich odcinkach przewodu pokarmowego - od jamy ustnej aż do odbytnicy.
Rozwój biologii molekularnej i inżynierii genetycznej oraz wiedzy o procesach immunologicznych prowadzących i towarzyszących nieswoistym zapaleniom jelita pozwolił na stworzenie nowej generacji leków zwanych lekami biologicznymi. Są to przeciwciała, receptory, inhibitory lub fragmenty kwasów nukleinowych obniżające stężenie czynników prozapalnych w organizmie, a także przeciwzapalne cytokiny modulujące reakcję odpornościową organizmu. Chorób został już udowodniony. Liczne badania wykazały, że w tkankach zmienionych w przebiegu choroby Leśniowskiego – Crohna zachodzi wzmożona aktywacja komórek uczestniczących w odpowiedzi immunologicznej. Pobudzone komórki wytwarzają zwiększone ilości substancji zwanych cytokinami, od których zależy rozwój zapalenia jelit. Przykładem takich cytokin jest czynnik martwicy nowotworów α (TNF- α), przeciwko któremu skierowane są w właśnie leki biologiczne.
Choroba Leśniowskiego – Crohna, to przewlekłe, nieswoiste zapalenie jelita wykazujące skłonność do ziarninowania. Cechą charakterystyczną zmian zapalnych jest ich ogniskowy lub odcinkowy charakter. Proces zapalny obejmuje całą grubości ściany jelita. Zmiany zapalne mogą występować we wszystkich odcinkach przewodu pokarmowego - od jamy ustnej aż do odbytnicy.
Rozwój biologii molekularnej i inżynierii genetycznej oraz wiedzy o procesach immunologicznych prowadzących i towarzyszących nieswoistym zapaleniom jelita pozwolił na stworzenie nowej generacji leków zwanych lekami biologicznymi. Są to przeciwciała, receptory, inhibitory lub fragmenty kwasów nukleinowych obniżające stężenie czynników prozapalnych w organizmie, a także przeciwzapalne cytokiny modulujące reakcję odpornościową organizmu. Chorób został już udowodniony. Liczne badania wykazały, że w tkankach zmienionych w przebiegu choroby Leśniowskiego – Crohna zachodzi wzmożona aktywacja komórek uczestniczących w odpowiedzi immunologicznej. Pobudzone komórki wytwarzają zwiększone ilości substancji zwanych cytokinami, od których zależy rozwój zapalenia jelit. Przykładem takich cytokin jest czynnik martwicy nowotworów α (TNF- α), przeciwko któremu skierowane są w właśnie leki biologiczne.
Przegląd Gastroenterologiczny
