Czy USG może być wykorzystywane do oceny aktywności endoskopowej choroby Leśniowskiego-Crohna?

Według hiszpańskich naukowców USG może być stosowane do oceny odpowiedzi na leczenie u pacjentów z chorobą Crohna.
Celem pracy naukowej prowadzonej przez hiszpańskich naukowców była ocena przydatności badania ultrasonograficznego do określania aktywności zmian chorobowych w ścianie jelita u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy otrzymywali leczenie immunomodulujące. Badaniem referencyjnym wykonywanym u pacjentów była ileokolonoskopia.

Do badania zakwalifikowano 30 pacjentów - wszystkim wykonano ileokolonoskopię oraz badanie USG jamy brzusznej przed leczeniem oraz po co najmniej roku od rozpoczęcia terapii. Przy ocenie endoskopowej wykorzystano skalę CDEIS (indeks endoskopowy nasilenia choroby Leśniowskiego-Crohna), natomiast w USG oceniano m.in. grubość ściany jelita. Podczas analizy danych zebranych w trakcie badania, okazało się, że endoskopowe oznaki gojenia się ściany jelit były widoczne w 71,2% segmentów, natomiast w badaniu USG stwierdzano poprawę w 62,8%. Co ważne, korelacja między wynikami obu badań była bardzo silna (κ=0.76, p<0.001). W ogólnej ocenie wykonanej po leczeniu pacjentów u 18 chorych (60%) odnotowano remisję w badaniu endoskopowym (CDEIS <6 punktów). Spośród tych osób, 15 (83,3%) miało również prawidłowy obraz w ultrasonografii. Zarówno w ocenie segmentowej, jak i w ocenie globalnej parametrem, który był oceniany w USG i najlepiej korelował ze stopniem gojenia ściany jelita była jej grubość. Autorzy tej pracy podkreślają, że między remisją obserwowaną w endoskopii a normalizacją obrazu ultrasonograficznego była bardzo dobra korelacja (κ=0.73, p<0.001).
Wyniki badania potwierdziły więc, że ultrasonografia może być użyteczną metodą stosowaną do oceny odpowiedzi pacjentów na leczenie immunomodulujące i/lub biologiczne.