ECCO 2017: Wysokie koszty leków na IBD. Czy jest na nie sposób?
Autor: Marta Koblańska
Data: 24.02.2017
Źródło: Medscape/MK
Wysokie koszty opieki nad chorymi na IBD są w znacznej mierze podnoszone przez rosnące ceny leków, co nie może pozostać nie zauważone, choć wpływ na koszty leczenia ma także wzrost zapadalności na IBD, podnoszono podczas ECCO 2017.
Marzeniem lekarzy także z Wielkiej Brytanii jest leczenie takimi lekami, jakie są optymalne w opinii lekarza bez względu na koszty, ale to pozostaje w sferze fantazji. Szczególnie leki biologiczne wpływają na wzrosty kosztów opieki. Jak wynika z badania przeprowadzonego w Holandii, choć koszty hospitalizacji z powodu IBD spadły w ostatnich 2 latach, oszczędności z tego powodu zostały zniwelowane w związku z rosnącymi cenami inhibitorów TNF-alfa.
Jak wylicza ekspert brytyjski, koszty leków stanowią nawet 40 procent kosztów opieki nad chorymi z IBD a trzy czwarte z tego jest wydawane na chorych z chorobą Crohna oraz WZJG.
Czy w takim razie zastosowanie starszych, tańszych leków, kiedy to możliwe jest wyjściem z sytuacji? Eksperci podnoszą, ze tiopuryny, choć efektywne wiążą się z ryzykiem chłoniaków oraz raka skóry.
Co więc można zrobić? Lek biopodobny do infliksimabu – infliksimab CT-P13 jest więc używany przez wielu gastroenterologów w Wielkiej Brytanii, aby ograniczyć koszty. Tym bardziej, że ostatnie badania wskazują na jego bezpieczeństwo i efektywność porównywalne z preparatem oryginalnym. Brytyjczyk wskazuje także, że wyjściem z sytuacji jest ordynowanie niższych dawek leków, co także znajduje uzasadnienie w badaniach. Podobnie efektywne jest wcześniejsze rozpoczynanie leczenia biologicznego.
Jak wylicza ekspert brytyjski, koszty leków stanowią nawet 40 procent kosztów opieki nad chorymi z IBD a trzy czwarte z tego jest wydawane na chorych z chorobą Crohna oraz WZJG.
Czy w takim razie zastosowanie starszych, tańszych leków, kiedy to możliwe jest wyjściem z sytuacji? Eksperci podnoszą, ze tiopuryny, choć efektywne wiążą się z ryzykiem chłoniaków oraz raka skóry.
Co więc można zrobić? Lek biopodobny do infliksimabu – infliksimab CT-P13 jest więc używany przez wielu gastroenterologów w Wielkiej Brytanii, aby ograniczyć koszty. Tym bardziej, że ostatnie badania wskazują na jego bezpieczeństwo i efektywność porównywalne z preparatem oryginalnym. Brytyjczyk wskazuje także, że wyjściem z sytuacji jest ordynowanie niższych dawek leków, co także znajduje uzasadnienie w badaniach. Podobnie efektywne jest wcześniejsze rozpoczynanie leczenia biologicznego.