Elastografia EUS w różnicowaniu łagodnych i złośliwych zmian ogniskowych trzustki

Elastografia tkankowa wykonywana w trakcie endoskopowej ultrasonografii jest nową techniką diagnostyczną pozwalającą wizualizować poszczególne struktury anatomiczne z oceną ich elastyczności („twardości” tkanek). Jak do tej pory technika elastograficznej oceny poszczególnych narządów w gastroenterologii rozwijała się głównie w aspekcie nieinwazyjnej oceny stopnia zwłóknienia miąższu wątroby u osób z podejrzeniem marskości tego narządu. Coraz więcej jest jednak dowodów na to, że zastosowanie elastografii może być także pomocne w różnicowaniu łagodnych i złośliwych zmian ogniskowych trzustki w trakcie EUS.

W ostatnim wydaniu European Journal of Gastroenterology and Hepatology ukazała się meta-analiza autorów chińskich, którzy dokonali zbiorczej oceny prac omawiających poruszoną problematykę. Prześledzili oni dane opublikowane w bazach Medline, PubMed, Embase i Cochrane Central Trials poszukując prac na temat przydatności elastografii EUS w różnicowaniu ogniskowych zmian złośliwych i łagodnych trzustki. Ostatecznie po krytycznej weryfikacji jednorodności i jakości danych wyselekcjonowano 6 badań. Wykazano na podstawie takiej oceny, że technika dynamicznej elastografii EUS kodowanej kolorem (gdzie odpowiednio kolor czerwony oznacza tkankę miękką, kolor niebieski – twardą, sztywną, a zielony – strukturę o pośredniej twardości) cechuje się 99% czułością i 74% specyficznością w różnicowaniu ogniskowych zmian złośliwych i łagodnych w trzustce (gdzie tkanka złośliwa cechuje się znaczną „twardością” tkankową).
W podsumowaniu autorzy zaznaczają, że omawiana technika może być dobrą metodą uzupełniającą dla biopsji cienkoigłowej wykonywanej w trakcie EUS u chorych ze zmianami ogniskowymi trzustki.