Lidokaina dożylna zmniejsza ilość propofolu podanego podczas endoskopii przewodu pokarmowego
| Tagi: | lidokaina, propofol, zabiegi endoskopowe, kolonoskopia |
Na łamach czasopisma Gastrointestinal Endoscopy opublikowano wyniki badań potwierdzające stosowanie dożylnej (IV) lidokainy w celu zmniejszenia ilości propofolu, wymaganej do sedacji podczas endoskopii przewodu pokarmowego (GI). Badania zostały zrealizowane przez naukowców z University of Tennessee Health Science Center.
Badacze wykorzystali wyniki badań endoskopii, kolonoskopii lub endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ERCP), które obejmowały podawanie propofolu z lidokainą lub bez niej. Dane zebrano do 13 października 2020 r.
W analizie uwzględniono 5 badań opublikowanych w latach 2016-2020. Spośród 318 pacjentów, 158 osób otrzymywało propofol i lidokainę, a 160 otrzymywało propofol i placebo podczas kolonoskopii (n = 3), endoskopowej dysfunkcji podśluzówkowej (n = 1) i ERCP (n = 1).
Pacjenci otrzymujący lidokainę otrzymywali zmniejszone dawki propofolu w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo (standaryzowana średnia różnica [SMD] -0,76; 95% CI, -1,09 do -0,42; I2 = 52%). Wśród pacjentów poddawanych kolonoskopii osoby przyjmujące lidokainę otrzymały mniejszą dawkę propofolu (SMD -0,82; 95% CI, -1,4 do -0,23; I2 = 75%).
Pacjenci otrzymujący małą (2 mg/kg / h) lub dużą (4 mg/kg / h) dawkę lidokainy przyjmowali mniejsze dawki propofolu (niskie: SMD -0,89; 95% CI, -1,31 do -0,48; I2 = 48%; wysoki: SMD -0,53; 95% CI, -1,00 do -0,07; I2 = 32%).
Badacze nie zaobserwowali różnic w długości zabiegu (SMD 0,16; 95% CI, -0,26 do 0,57; I2 = 70%) ani w przypadku proceduralnych zdarzeń niepożądanych (współczynnik ryzyka [RR] 0,6; 95% CI, 0,35-1,03; I2 = 59 %) na podstawie stosowania lidokainy.
Mimowolne ruchy zmniejszyły się wśród pacjentów, którzy otrzymywali lidokainę (RR 0,22; 95% CI, 0,08-0,61; I2 = 0).
Dane wskazują, że dożylne podanie lidokainy w wyższych lub mniejszych dawkach zmniejszyło ilość propofolu podawanego pacjentom, podczas zabiegów endoskopowych przewodu pokarmowego bez zmiany czasu trwania zabiegu lub ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
W analizie uwzględniono 5 badań opublikowanych w latach 2016-2020. Spośród 318 pacjentów, 158 osób otrzymywało propofol i lidokainę, a 160 otrzymywało propofol i placebo podczas kolonoskopii (n = 3), endoskopowej dysfunkcji podśluzówkowej (n = 1) i ERCP (n = 1).
Pacjenci otrzymujący lidokainę otrzymywali zmniejszone dawki propofolu w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo (standaryzowana średnia różnica [SMD] -0,76; 95% CI, -1,09 do -0,42; I2 = 52%). Wśród pacjentów poddawanych kolonoskopii osoby przyjmujące lidokainę otrzymały mniejszą dawkę propofolu (SMD -0,82; 95% CI, -1,4 do -0,23; I2 = 75%).
Pacjenci otrzymujący małą (2 mg/kg / h) lub dużą (4 mg/kg / h) dawkę lidokainy przyjmowali mniejsze dawki propofolu (niskie: SMD -0,89; 95% CI, -1,31 do -0,48; I2 = 48%; wysoki: SMD -0,53; 95% CI, -1,00 do -0,07; I2 = 32%).
Badacze nie zaobserwowali różnic w długości zabiegu (SMD 0,16; 95% CI, -0,26 do 0,57; I2 = 70%) ani w przypadku proceduralnych zdarzeń niepożądanych (współczynnik ryzyka [RR] 0,6; 95% CI, 0,35-1,03; I2 = 59 %) na podstawie stosowania lidokainy.
Mimowolne ruchy zmniejszyły się wśród pacjentów, którzy otrzymywali lidokainę (RR 0,22; 95% CI, 0,08-0,61; I2 = 0).
Dane wskazują, że dożylne podanie lidokainy w wyższych lub mniejszych dawkach zmniejszyło ilość propofolu podawanego pacjentom, podczas zabiegów endoskopowych przewodu pokarmowego bez zmiany czasu trwania zabiegu lub ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.
Przegląd Gastroenterologiczny
