Lirentelimab w leczeniu eozynofilowego zapalenia żołądka i/lub dwunastnicy
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Tagi: | eozynofilia, bioptat, histopatologia, RCT |
Lirentelimab to przeciwciało monoklonalne, które hamuje szlak rekrutacji i aktywacji mastocytów oraz eozynofilii. Na łamach New England Journal of Medicine ukazały się wyniki badania klinicznego II fazy w który zastosowano to przeciwciało u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem żołądka i/lub dwunastnicy.
Dorośli pacjenci byli randomizowani w równych proporcjach do lirentelimabu w małej dawce, lirentelimabu w dużej dawce lub placebo. Pacjenci otrzymywali infuzje z lirentelimabu co miesiąc przez 4 miesiące. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana w liczbie eozynofili w preparacie histologicznym z śluzówki przewodu pokarmowego zajętego zapaleniem w preparatach pobranych w momencie rozpoczęcie leczenia oraz po dwóch tygodniach od otrzymania ostatniej dawki.
Łącznie 43 pacjentów zostało z randomizowanych do lirentelimabu, a 22 do placebo. Średnia procentowa zmiana w liczbie eozynofilii w bioptatach wyniosła -86% w obu grupach interwencyjnych w porównaniu ze wzrostem o 9% w grupie placebo (p<0,001). Odpowiedź na leczenie zdefiniowaną jako zmniejszenie nasilenia objawów o co najmniej 30% i zmniejszenie liczby eozynofili w bioptacie o co najmniej 75% odnotowano u 63% pacjentów otrzymujących lirentelimab i 5% otrzymujących placebo (p<0,001). Pacjenci otrzymujący lirentelimab częściej doświadczali łagodnych i umiarkowanych reakcji związanych z infuzją.
Zastosowanie lirentelimabu pozwalało zmniejszyć liczbę eozynofili w zajętej śluzówce oraz zmniejszyć nasilenie objawów u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem żołądka i/lub dwunastnicy.
Łącznie 43 pacjentów zostało z randomizowanych do lirentelimabu, a 22 do placebo. Średnia procentowa zmiana w liczbie eozynofilii w bioptatach wyniosła -86% w obu grupach interwencyjnych w porównaniu ze wzrostem o 9% w grupie placebo (p<0,001). Odpowiedź na leczenie zdefiniowaną jako zmniejszenie nasilenia objawów o co najmniej 30% i zmniejszenie liczby eozynofili w bioptacie o co najmniej 75% odnotowano u 63% pacjentów otrzymujących lirentelimab i 5% otrzymujących placebo (p<0,001). Pacjenci otrzymujący lirentelimab częściej doświadczali łagodnych i umiarkowanych reakcji związanych z infuzją.
Zastosowanie lirentelimabu pozwalało zmniejszyć liczbę eozynofili w zajętej śluzówce oraz zmniejszyć nasilenie objawów u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem żołądka i/lub dwunastnicy.