Najtrudniejsi pacjenci z marskością w okresie niewydolności
Autor: Mariusz Bryl
Data: 29.09.2016
Źródło: MK/MB
Czy leczyć, czy nie leczyć pacjentów z marskością wątroby w okresie schyłkowej niewydolności? Dr hab. Jerzy Jaroszewicz odpowiada, że leczenie poprawia funkcje i wydolność wątroby, jej elastyczność, MELT, choć na razie nie wiadomo jakie jest ryzyko raka HCC.
Do niedawna lekarzy interesowała ocena zaawansowania zwłóknienia wątroby, ale okazało się, że nie ma to znaczenia. Skuteczność LDV/SOF u chorych z marskością wątroby (GT-1) okazała się wysoka przy terapiach trwających około 12 tygodni. Ocena ta została potwierdzona przez polskie badanie Harvest prowadzone w 23 ośrodkach. 94 procent chorych osiągnęło SVR.
Marskość wątroby z całą pewnością nie zawsze oznacza to samo. Czy leki są tak samo skuteczne w zależności od stopnia niewydolności? Skuteczność LDV/SOF z rybawiryną RBV u chorych z marskością w okresie niewydolności z HCV GT ¼ okazała się wysoka w badaniu Solar I. Badanie Solar II potwierdziło, że choć zdarzają się działania niepożądane, to skuteczność jest zadowalająca. Do tego badania włączono 300 chorych z marskością w okresie niewydolności przed i po przeszczepieniu. Do badania włączono także chorych z wodobrzuszem i encefalopatią, dla których wcześniej nie było innej opcji leczenia oprócz przeszczepienia.
Dlaczego niepowodzenia terapeutyczne mogą być częstsze u chorych z niewydolnością wątroby? Dzieje się tak z powodu gorszego transportu leków do wątroby (obniżenie przepływu krwi w wątrobie, przecieki wrotno-systemowe, kapilaryzacja zatok), zaburzonego metabolizmu, zaburzonej odpowiedzi immunologicznej. Stąd sztandarowym lekiem jest sofosbuwir, ponieważ jego metabolizm odbywa się w nerkach, czyli niezależnie od wydolności hepatocytów.
Jakie jest bezpieczeństwo LDV/SOF u chorych z niewydolnością wątroby? W badaniach Solar i i II wykazano, ze działania niepożądane dotyczyły 22 procent leczonych, co jednak nie jest dużo zważywszy na ciężkość choroby. Terapia przerywana była bardzo rzadko z powodu działań niepożądanych, zgony się zdarzały, ale nie były związane z przerwaniem terapii, czy podawaniem harvonii, ale rybawiryny. Jednocześnie w czasie terapii poprawia się wydolność wątroby, MELT ulega spadkowi, obniża się stopień klasyfikacyjny ciężkości niewydolności.
Z badania brytyjskiego wynika, że wśród chorych ze zdekompensowaną marskością korzyści z terapii SOF + (DCV lub LDV) ± RBV odnoszą ci, którzy uzyskali SVR.
Harvonia SOF/LDV stanowi jedyną refundowaną opcję dla chorych z marskością wątroby w okresie niewydolności. Przez 12 tygodni może być stosowana z rybawiryną, przez 24 tygodnie – samodzielnie, jeśli nie można podać rybawiryny.
Marskość wątroby z całą pewnością nie zawsze oznacza to samo. Czy leki są tak samo skuteczne w zależności od stopnia niewydolności? Skuteczność LDV/SOF z rybawiryną RBV u chorych z marskością w okresie niewydolności z HCV GT ¼ okazała się wysoka w badaniu Solar I. Badanie Solar II potwierdziło, że choć zdarzają się działania niepożądane, to skuteczność jest zadowalająca. Do tego badania włączono 300 chorych z marskością w okresie niewydolności przed i po przeszczepieniu. Do badania włączono także chorych z wodobrzuszem i encefalopatią, dla których wcześniej nie było innej opcji leczenia oprócz przeszczepienia.
Dlaczego niepowodzenia terapeutyczne mogą być częstsze u chorych z niewydolnością wątroby? Dzieje się tak z powodu gorszego transportu leków do wątroby (obniżenie przepływu krwi w wątrobie, przecieki wrotno-systemowe, kapilaryzacja zatok), zaburzonego metabolizmu, zaburzonej odpowiedzi immunologicznej. Stąd sztandarowym lekiem jest sofosbuwir, ponieważ jego metabolizm odbywa się w nerkach, czyli niezależnie od wydolności hepatocytów.
Jakie jest bezpieczeństwo LDV/SOF u chorych z niewydolnością wątroby? W badaniach Solar i i II wykazano, ze działania niepożądane dotyczyły 22 procent leczonych, co jednak nie jest dużo zważywszy na ciężkość choroby. Terapia przerywana była bardzo rzadko z powodu działań niepożądanych, zgony się zdarzały, ale nie były związane z przerwaniem terapii, czy podawaniem harvonii, ale rybawiryny. Jednocześnie w czasie terapii poprawia się wydolność wątroby, MELT ulega spadkowi, obniża się stopień klasyfikacyjny ciężkości niewydolności.
Z badania brytyjskiego wynika, że wśród chorych ze zdekompensowaną marskością korzyści z terapii SOF + (DCV lub LDV) ± RBV odnoszą ci, którzy uzyskali SVR.
Harvonia SOF/LDV stanowi jedyną refundowaną opcję dla chorych z marskością wątroby w okresie niewydolności. Przez 12 tygodni może być stosowana z rybawiryną, przez 24 tygodnie – samodzielnie, jeśli nie można podać rybawiryny.
Przegląd Gastroenterologiczny
