Obrazowanie wąskopasmowe istotnie poprawia jakość kolonoskopii

Uznanym, mierzalnym ekwiwalentem właściwego przeprowadzenia kolonoskopii jest ADR (Adenoma Detection Rate) - im wyższy, tym mniejsza szansa na pominięcie w badaniu zmiany o potencjalnie złośliwym charakterze. To, co widzimy i jak postrzegamy w dużej mierze zależy od długości fali emitowanej przez źródło światła; w przypadku kolonoskopii można użyć światła białego (czyli "mieszanki" fal o różnej długości) lub posłużyć się obrazowaniem wąskopasmowym.

Który rodzaj zastosowanego oświetlenia poprawia skuteczność badania? Odpowiedź ukazała się na łamach prestiżowego Gastroenterology.

Zespół naukowców z Japonii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych dokonał metaanalizy randomizowanych badań oceniających wpływ zastosowanej wiązki światła podczas kolonoskopii na jakość wykonanego badania. Ostatecznie włączono 11 publikacji obejmujących w sumie 4491 pacjentów. Warto przypomnieć, że światło białe składa się z fal o długości od 400 do 700nm podczas gdy obrazowanie wąskopasmowe wykorzystuje fale w zakresie 415-540nm.

Okazało się, że polipy w obrębie jelita grubego istotnie częściej uwidoczniano u pacjentów, u których zastosowano obrazowanie wąskopasmowe (1011 polipów u 2239 pacjentów, 45,2%) w porównaniu do tych, u których używano światła białego (952 polipy u 2251 pacjentów, 42,3%; p=0,04). Wykazano jednak, że powyższy efekt udaje się osiągnąć tylko przy bardzo dobrym przygotowaniu jelita grubego do badania (OR 1,30, p=0,02); przygotowanie określane jako "adekwatne" ograniczało skuteczność zastosowania węższego zakresu fal (OR 1,07, p=0,38). Stosowanie źródła światła emitującego fale w zakresie 415-540nm pozwoliło także na częstsze uwidocznienie polipów niebędących gruczolakami (OR 1,24, p=0,008) oraz zmian o charakterze płaskim (OR 1,24, p=0,03). Lepszy wskaźnik ADR udało się uzyskać przy zastosowaniu obrazowania wąskopasmowego, lecz tylko drugiej generacji (OR 1,28, p=0,02) - powyższej zależności nie wykazano dla aparatów pierwszej generacji.