Ocena skuteczności oraz bezpieczeństwa stosowania liraglutydu wśród chorych z NASH

Na podstawie modeli zwierzęcych wykazano, iż analogi GLP-1 redukują nasilenie stłuszczenia wątroby, aktywność enzymów wątrobowych oraz insulinooporność. Leki te zalecane są obecnie przede wszystkim pacjentom z rozpoznaną cukrzycą typu 2. Matthew James Armstrong i wsp. zaprojektowali badanie mające na celu ocenę bezpieczeństwa oraz efektywności stosowania długo działającego analogu GLP-1 - liraglutydu - u pacjentów ze stłuszczeniowym zapaleniem wątroby (NASH). Wyniki badania opublikowano na łamach czasopisma The Lancet.

Wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym, randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniem objęto 52 pacjentów z NASH. 26 pacjentów zakwalifikowano losowo do grupy otrzymującej liraglutyd (grupa badana), podczas gdy 26 pacjentów stosowało w tym czasie placebo (grupa kontrolna).
W przeprowadzonej na zakończenie badania biopsji wątroby ustąpienie zmian typowych dla NASH stwierdzono u 9 (39%) spośród 23 pacjentów z grupy badanej oraz u 2 (9%) spośród 22 pacjentów z grupy kontrolnej (RR 4.3 [95% CI 1.0–17.7]; p=0.019). Progresję zwłóknienia wątroby potwierdzono u 2 (9%) spośród 23 pacjentów z grupy badanej oraz u 8 (36%) spośród 22 pacjentów z grupy kontrolnej (0.2 [0.1–1.0]; p=0.04). Większość stwierdzanych w obydwu grupach działań niepożądanych zaliczono do kategorii łagodnych lub umiarkowanych. Stwierdzane działania niepożądane nie różniły się istotnie pomiędzy obiema grupami, z wyjątkiem działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego, które odnotowano u 21 (81%) spośród 23 pacjentów z grupy badanej oraz u 17 (65%) spośród 22 pacjentów z grupy kontrolnej. Do najczęstszych spośród powyższych należały: biegunka (n=10; 38% vs n=5; 19%), zaparcia (n=7; 27% vs n=0), utrata apetytu (n=8; 31% vs n=2; 8%).
Reasumując, autorzy badania wykazali, iż liraglutyd jest lekiem dobrze tolerowanym przez pacjentów z NASH, prowadzącym do ustąpienia histologicznych zmian typowych dla tej choroby.