Pembrolizumab i trastuzumab u pacjentów z HER2-dodatnim rakiem przełyku lub żołądka
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | pembrolizumab, transtuzumab, HER2, rak żołądka, przełyk |
Pembrolizumab może być dodany do trastuzumabu oraz chemioterapii u pacjentów z zaawansowanym HER2-dodatnim rakiem żołądka lub przełyku. Obecnie toczy się randomizowane badanie kliniczne trzeciej fazy mające ocenić skuteczność tej kombinacji lekowej w większej grupie pacjentów.
Trastuzumab stanowi element leczenia pierwszego rzutu u pacjentów z rozsianym rakiem żołądka z ekspresją HER2. Na łamach Lancet Oncology opublikowano wyniki badania klinicznego drugiej fazy w której zastosowano trastuzumab w połączeniu z pembrolizumabem oraz chemioterapią jako leczenie pierwszorzutowe u pacjentów z HER2-dodatnim rakiem żołądka lub przełyku.
Badanie miało charakter open-label bez grupy kontrolnej. Do badania włączono pacjentów w stadium zaawansowanym raka żołądka, przełyku lub połączenia żołądkowo-przełykowego. Pacjentom podawano cykle indukcyjne złożone z pembrolizumabu oraz trastuzumabu, a w kolejnych cyklach chemioterapię złożoną z oksaliplatyny lub cisplatyny oraz kapecytabiny lub 5-fluorouracylu oraz dawek podtrzymujących pembrolizumabu i trastuzumabu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był 6-miesięczny czas przeżycia wolny od progresji choroby.
Do badania włączono w sumie 37 pacjentów, a u 26 (70%) czas wolny od progresji wyniósł co najmniej sześć miesięcy. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi leczenia była neuropatia która występowała w 36 z 37 pacjentów. Ponadto u 9 pacjentów wykryto limfocytopenię, u 6 obniżenie stężenia elektrolitów i u trzech anemię. U czterech pacjentów przerwano leczenie pembrolizumabem z powodu jego działań niepożądanych.
Badanie miało charakter open-label bez grupy kontrolnej. Do badania włączono pacjentów w stadium zaawansowanym raka żołądka, przełyku lub połączenia żołądkowo-przełykowego. Pacjentom podawano cykle indukcyjne złożone z pembrolizumabu oraz trastuzumabu, a w kolejnych cyklach chemioterapię złożoną z oksaliplatyny lub cisplatyny oraz kapecytabiny lub 5-fluorouracylu oraz dawek podtrzymujących pembrolizumabu i trastuzumabu. Pierwszorzędowym punktem końcowym był 6-miesięczny czas przeżycia wolny od progresji choroby.
Do badania włączono w sumie 37 pacjentów, a u 26 (70%) czas wolny od progresji wyniósł co najmniej sześć miesięcy. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi leczenia była neuropatia która występowała w 36 z 37 pacjentów. Ponadto u 9 pacjentów wykryto limfocytopenię, u 6 obniżenie stężenia elektrolitów i u trzech anemię. U czterech pacjentów przerwano leczenie pembrolizumabem z powodu jego działań niepożądanych.
Przegląd Gastroenterologiczny
