WUM
Prof. Marek Krawczyk o leczeniu przerzutów nowotworowych do wątroby ►
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 15.02.2022
Źródło: XIX Kongres Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii
Kategorie:
Choroby wątroby
Działy:
Aktualności w Gastroenterologia
Wykłady z konferencji
Aktualności – Istotą leczenia przerzutów nowotworowych do wątroby jest resekcja, jest ona najlepszym sposobem radykalnego leczenia, dającym 25–70-proc. szansę na 5-letnie przeżycie – podkreśla prof. dr hab. n. med. Marek Krawczyk z Katedry Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Przerzuty są najczęstszym nowotworem złośliwym wątroby. W Europie i Ameryce Północnej występują 40 razy częściej niż guzy pierwotne. W południowo-wschodniej Azji oraz południowej Afryce kolejność jest odmienna, ponieważ w regionach tych stwierdza się wyższą zachorowalność na HCC.
Wątroba jest narządem, w którym najczęściej umiejscawiają się przerzuty odległe z nowotworów nabłonkowych i neuroendokrynnych wywodzących się z układu pokarmowego (jelito grube, żołądek czy trzustka). Przerzuty dają także nowotwory nabłonkowe spoza układu pokarmowego (np. rak piersi, płuca, jajnika), a także guzy lite nienabłonkowe (np. czerniak, mięsaki).
Prof. dr hab. n. med. Marek Krawczyk omawia kolejne zagadnienia: ▶ epidemiologię ▶ objawy kliniczne przerzutów nowotworowych do wątroby ▶ diagnostykę obrazową ▶ laparoskopię diagnostyczną ▶ resekcję i warunki do spełnienia ▶ ocenę resekcyjności ▶ ewolucję poglądów na temat resekcyjności przerzutów z raka jelita grubego do wątroby ▶ przeciwwskazania do resekcji ▶ jaki jest optymalny kandydat do leczenia chirurgicznego jednoetapowego z przerzutem z raka jelita grubego ▶ przerzut synchroniczny ▶ rodzaje resekcji metachronicznych ▶ margines resekcji jako czynnik rokowniczy ▶ resekcję dwuetapową ▶ embolizację gałęzi żyły wrotnej ▶ akceptowalną strategię ALPPS ▶ laparoskopowe resekcje ▶ techniki robotowe ▶ reresekcje ognisk przerzutowych w wątrobie ▶ przerzuty z innych nowotworów i guzy neuroendokrynne ▶ lokoregionalne techniki niszczenia przerzutów ▶ przeszczepianie wątroby z powodu przerzutów ▶ transplantację wątroby z powodu przerzutów z raka jelita grubego ▶ techniki transplantacji ▶ paliatywne postępowanie endoskopowe ▶ inne formy leczenia.
– Chirurgia jest nadal podstawowym sposobem leczenia przerzutów. Resekcja przerzutów do wątroby jest najlepszym sposobem radykalnego leczenia, dającym szansę od 25 do 70 proc. na 5-letnie przeżycie. Powinna obejmować wszystkie ogniska, z zachowaniem w miarę możliwości marginesu onkologicznego. Doskonała znajomość anatomii chirurgicznej wątroby i zastosowanie technik zapobiegających śródoperacyjnej utracie krwi pozwalają zminimalizować ryzyko powikłań i zmniejszyć śmiertelność operacyjną. Obecnie oprócz resekcji jednoetapowych są możliwe zabiegi z wykorzystaniem regeneracji wątroby poprzez embolizację gałęzi wrotnej, a następnie wykonanie resekcji dwuetapowych. ALPPS i transplantacja wątroby są w leczeniu chorych z przerzutami jeszcze w okresie oceny klinicznej. Termoablacja przezskórna i śródoperacyjna, jak również chemoembolizacja, radioembolizacja, nieodwracalna radioporacja i stereotaktyczna radioterapia są metodami wspomagającymi w leczeniu chorych z przerzutami do wątroby. Współczesna chemioterapia przed podjęciem decyzji o leczeniu wymaga oceny mutacji w genach RAS i BRAF. Nastepnie potrzebne jest ustalenie, czy nie należy wprowadzać chemioterapii systemowej wraz z lekami celowanymi molekularnie – podsumowuje prof. Marek Krawczyk.
Wykład „Przerzuty nowotworowe do wątroby – jak leczyć współcześnie?” został zaprezentowany podczas XIX Kongresu Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: prof. dr hab. n. med. Marek Hartleb).
Wątroba jest narządem, w którym najczęściej umiejscawiają się przerzuty odległe z nowotworów nabłonkowych i neuroendokrynnych wywodzących się z układu pokarmowego (jelito grube, żołądek czy trzustka). Przerzuty dają także nowotwory nabłonkowe spoza układu pokarmowego (np. rak piersi, płuca, jajnika), a także guzy lite nienabłonkowe (np. czerniak, mięsaki).
Prof. dr hab. n. med. Marek Krawczyk omawia kolejne zagadnienia: ▶ epidemiologię ▶ objawy kliniczne przerzutów nowotworowych do wątroby ▶ diagnostykę obrazową ▶ laparoskopię diagnostyczną ▶ resekcję i warunki do spełnienia ▶ ocenę resekcyjności ▶ ewolucję poglądów na temat resekcyjności przerzutów z raka jelita grubego do wątroby ▶ przeciwwskazania do resekcji ▶ jaki jest optymalny kandydat do leczenia chirurgicznego jednoetapowego z przerzutem z raka jelita grubego ▶ przerzut synchroniczny ▶ rodzaje resekcji metachronicznych ▶ margines resekcji jako czynnik rokowniczy ▶ resekcję dwuetapową ▶ embolizację gałęzi żyły wrotnej ▶ akceptowalną strategię ALPPS ▶ laparoskopowe resekcje ▶ techniki robotowe ▶ reresekcje ognisk przerzutowych w wątrobie ▶ przerzuty z innych nowotworów i guzy neuroendokrynne ▶ lokoregionalne techniki niszczenia przerzutów ▶ przeszczepianie wątroby z powodu przerzutów ▶ transplantację wątroby z powodu przerzutów z raka jelita grubego ▶ techniki transplantacji ▶ paliatywne postępowanie endoskopowe ▶ inne formy leczenia.
– Chirurgia jest nadal podstawowym sposobem leczenia przerzutów. Resekcja przerzutów do wątroby jest najlepszym sposobem radykalnego leczenia, dającym szansę od 25 do 70 proc. na 5-letnie przeżycie. Powinna obejmować wszystkie ogniska, z zachowaniem w miarę możliwości marginesu onkologicznego. Doskonała znajomość anatomii chirurgicznej wątroby i zastosowanie technik zapobiegających śródoperacyjnej utracie krwi pozwalają zminimalizować ryzyko powikłań i zmniejszyć śmiertelność operacyjną. Obecnie oprócz resekcji jednoetapowych są możliwe zabiegi z wykorzystaniem regeneracji wątroby poprzez embolizację gałęzi wrotnej, a następnie wykonanie resekcji dwuetapowych. ALPPS i transplantacja wątroby są w leczeniu chorych z przerzutami jeszcze w okresie oceny klinicznej. Termoablacja przezskórna i śródoperacyjna, jak również chemoembolizacja, radioembolizacja, nieodwracalna radioporacja i stereotaktyczna radioterapia są metodami wspomagającymi w leczeniu chorych z przerzutami do wątroby. Współczesna chemioterapia przed podjęciem decyzji o leczeniu wymaga oceny mutacji w genach RAS i BRAF. Nastepnie potrzebne jest ustalenie, czy nie należy wprowadzać chemioterapii systemowej wraz z lekami celowanymi molekularnie – podsumowuje prof. Marek Krawczyk.
Wykład „Przerzuty nowotworowe do wątroby – jak leczyć współcześnie?” został zaprezentowany podczas XIX Kongresu Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii Wydawnictwa Termedia (kierownictwo naukowe: prof. dr hab. n. med. Marek Hartleb).