Przewidywanie zaostrzeń choroby Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna w większości przypadków przebiega z epizodami remisji i zaostrzeń, których ciężkość bywa zróżnicowana. Naukowcy z Tel-Aviv University przeprowadzili badanie mające na celu wyodrębnienie czynników przewidujących przebieg choroby. Wyniki ich pracy przedstawiono na łamach prestiżowego The Lancet Gastroenterology & Hepatology.

Izraelscy badacze przeprowadzili prospektywne badanie obserwacyjne, które objęło 61 pacjentów powyżej 18. roku życia z chorobą Leśniowskiego-Crohna w stanie remisji (przez 3–24 miesiące). Zakwalifikowanych uczestników poddano enterografii rezonansu magnetycznego, ocenie klinicznej i biochemicznej co 3 miesiące oraz endoskopii kapsułkowej (video capsule endoscopy , VCE) na początku eksperymentu i co 6 miesięcy (w sumie przez 2 lata) lub aż do wystąpienia objawów zaostrzenia choroby. Oceniliśmy zdolność różnych metod monitorowania choroby do przewidywania wystąpienia zaostrzenia.

W trakcie 24-miesięcznej obserwacji u 28% pacjentów doszło do zaostrzenia. Okazało się, że endoskopia kapsułkowa (dla wyniku w skali Lewisa >350) charakteryzowała się AUC na poziomie 0,79 (p<0,0001). Obserwacje dowiodły, że wzrost punktacji w skali Lewisa o 383 punkty lub więcej od wartości wyjściowej przewidywał bezpośrednie zaostrzenie choroby w ciągu 6 miesięcy (AUC 0,79, p=0,011). Oznaczanie kalprotektyny w kale wprawdzie okazało się niezbyt użyteczne w szacowaniu ryzyka zaostrzenia w ciągu 2 lat (AUC 0,62, p=0,17), lecz dla krótszego, 3-miesięcznego okresu osiągnęło AUC 0,81. Wykazano także, że wynik enterografii rezonansu magnetycznego pozwala w pewnym stopniu na przewidywanie zaostrzenia choroby w ciągu 2 lat (AUC 0,71, p=0,024).