Przygotowanie jelita do operacji nie ma sensu?

W celu zapobiegania zakażeniom miejsca operowanego, w chirurgii jelita grubego stosuje się schemat MOABP, obejmujący mechaniczne czyszczenie światła jelita ( preparaty o działaniu przeczyszczającym) oraz antybiotykoterapię (mechanic and oral antibiotic bowel preparation). Różne wytyczne zalecają ten rodzaj podejścia okołooperacyjnego, niemniej dowody statystyczne na przewagę MOABP nad zupełnym nieprzygotowywaniem okrężnicy (NBP, no- bowel preparation) nie są przekonujące.

Zespół Koskenvuo et al. dokonał wieloośrodowej randomizowanej analizy obu technik (MOABP vs NBP), otrzymując zaskakujące wyniki.

Procentowa ilość powikłań w postaci zakażenia rany pooperacyjnej wynosiła odpowiednio dla pierwszej grupy 7% (13 z 196 pacjentów) oraz 11% ( 21 z 200 pacjentów) dla grupy drugiej. Odsetek chorych, u których doszło do nieszczelności zespolenia jest w obu grupach taki sam i wynosi 4% ( 7 vs 8 pacjentów).

W świetle tych danych intensywne przygotowywanie jelita grubego do zabiegu techniką MOABP wydaje się nie znajdować uzasadnienia statystycznego. Rezultat tych badań stanowi dobitny przykład uzasadnienia dla medycyny opartej na dowodach (evidence- based medicine). Matematyczne sposoby oceny skuteczności terapii często przeczą zdrowemu rozsądkowi, lecz mają jedną zaletę, są bardziej obiektywne, niż osobiste przekonania operatora.