Rak wątrobowokomórkowy w przebiegu WZW C ze skuteczną terapią adjuwantową

Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C często prowadzi do marskości wątroby, która z kolei związana jest z występowaniem raka wątrobowokomórkowego. EASIL (European Association for the Study of the Liver), zaleca wykonywanie badania USG co 6 miesięcy w celu wczesnego wykrycia ewentualnego guza w wymienionej grupie pacjentów. Wczesne wykrycie stwarza szansę na usunięcie zmiany i wyleczenie; włoscy naukowcy pokazali, jak można dodatkowo polepszyć rokowanie.

Na łamach Journal of Hepatology ukazały się wyniki badania oceniającego skuteczność stosowania nowej generacji leków przeciw WZW typu C (tzw. DAA, direct-acting antivirals) jako adjuwantowego leczenia po doszczętnych resekcjach niewielkich zmian w przebiegu HCC u osób z marskością wątroby indukowaną wspomnianym wirusem. Porównano 102 pacjentów leczonych chirurgicznie (doszczętnie) i otrzymujących następnie DAA z grupą 102 pacjentów także leczonych chirurgicznie, jednak bez dalszej, adjuwantowej terapii przy pomocy DAA.

W grupie badawczej po medianie okresu obserwacji wynoszącego 21,4 miesiąca 6,9% pacjentów zmarło, u 27,5% doszło do nawrotu choroby, a u 5,9% doszło do zdekompensowanej marskości wątroby. U osób leczonych adjuwantowo wskaźnik SVR (sustained virologic response) okazał się dobrym narzędziem do oceny rokowania w zakresie przeżycia całkowitego (HR 0,02, p<0,001), nawrotu raka wątrobowokomórkowego (HR 0,25, p<0,001) oraz dekompensacji funkcji wątroby (HR 0,12, p=0,02).

Obie grupy, badawcza i kontrolna, nie różniły się istotnie w zakresie częstości nawrotów HCC (HR=0,70, p=0,15), wykazano jednak, że w grupie otrzymującej DAA rzadziej dochodziło do dekompensacji funkcji wątroby (HR=0,32, p=0,02), a co najważniejsze uzyskano istotnie dłuższe przeżycia całkowite (HR=0,39, p=0,03).