123RF
Rifaksymina najskuteczniejszym lekiem w przypadku ostrego zapalenia zbiornika jelitowego (pouchitis) u pacjentów z colitis ulcerosa poddanych proktokolektomii – metaanaliza 18 badań RCT
| Tagi: | pouchitis, colitis ulcerosa, rifaksymina, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ostre zapalenie zbiornika jelitowego |
Proktokolektomia odtwórcza jest standardową operacją w leczeniu chirurgicznym wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Klinicznie istotnym powikłaniem tej operacji jest zapalenie wytworzonego zbiornika jelitowego (pouchitis). Podstawą leczenia jest terapia przeciwbakteryjna, a rifaksymina okazała się najskuteczniejszym lekiem w przypadku ostrego zapalenia.
Proktokolektomia odtwórcza z zespoleniem krętniczo-odbytniczym z wytworzeniem zbiornika jelitowego jest standardową operacją w leczeniu chirurgicznym wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Klinicznie istotnym powikłaniem tej operacji jest zapalenie zbiornika jelitowego – ostre u ok. 18%, a przewlekłe u ok. 13% pacjentów. Ostre zapalenie zbiornika zwykle reaguje na krótką terapię przeciwbakteryjną, podczas gdy przewlekłe zapalenie zbiornika to często nawracające epizody ostrego pouchitis (≥3 w ciągu 12 miesięcy), które może reagować lub być oporne na antybiotyki. Przewlekłe zapalenie zbiornika jest trudne do leczenia – stosowana jest zwykle empiryczna terapia rotacyjna z zastosowaniem antybiotyków i sterydów.
Pouchitis skutkuje wystąpieniem 10-% odsetka uszkodzeń wytworzonego zbiornika, stąd też istnieje potrzeba określenia najlepszej dostępnej opcji leczenia, gdyż pouchitis obniża jakość życia pacjentów i powoduje konieczność kolejnej interwencji chirurgicznej. Brytyjscy badacze przeprowadzili pierwszą w historii metaanalizę różnych opcji terapeutycznych stosowanych w ostrym i przewlekłym leczeniu pouchitis oraz w profilaktyce zapalenia zbiornika jelitowego.
Do metaanalizy ostatecznie włączono 18 badań RCT. Porównano skuteczność i tolerancję opcji terapeutycznych w leczeniu i profilaktyce ostrego i przewlekłego zapalenia zbiornika jelitowego. Rifaksymina w dawce 400 mg podawanej 3x/dobę przez 28 dni okazała się najskuteczniejszym lekiem w przypadku ostrego zapalenia zbiornika jelitowego (ryzyko względne RR = 6,18).
W indukowaniu remisji przewlekłego pouchitis metronidazol wykazał wyższość względem placebo – jednocześnie jednak odnotowano najwięcej działań niepożądanych. Adalimumab i bizmut okazały się również lepsze od placebo, jednak wyniki leczenia nie osiągnęły istotności statystycznej. Probiotyki okazały się skuteczniejsze od placebo w profilaktyce zapalenia zbiornika.
Metaanaliza ta potwierdza, że terapia przeciwbakteryjna pozostaje podstawą leczenia ostrego zapalenia zbiornika jelitowego i zwiększa rangę aktualnych zaleceń, podkreślając rosnącą rolę niezarejestrowanych wskazań leków (off-label), szczególnie rifaksyminy.
Pełna treść artykułów po kliknięciu w tytuły: „Network meta-analysis: efficacy of treatment for acute, chronic, and prevention of pouchitis in ulcerative colitis”, „Rifaximin for the Treatment of Active Pouchitis: A Randomized, Double-blind, Placebo-controlled Pilot Study”.
Pouchitis skutkuje wystąpieniem 10-% odsetka uszkodzeń wytworzonego zbiornika, stąd też istnieje potrzeba określenia najlepszej dostępnej opcji leczenia, gdyż pouchitis obniża jakość życia pacjentów i powoduje konieczność kolejnej interwencji chirurgicznej. Brytyjscy badacze przeprowadzili pierwszą w historii metaanalizę różnych opcji terapeutycznych stosowanych w ostrym i przewlekłym leczeniu pouchitis oraz w profilaktyce zapalenia zbiornika jelitowego.
Do metaanalizy ostatecznie włączono 18 badań RCT. Porównano skuteczność i tolerancję opcji terapeutycznych w leczeniu i profilaktyce ostrego i przewlekłego zapalenia zbiornika jelitowego. Rifaksymina w dawce 400 mg podawanej 3x/dobę przez 28 dni okazała się najskuteczniejszym lekiem w przypadku ostrego zapalenia zbiornika jelitowego (ryzyko względne RR = 6,18).
W indukowaniu remisji przewlekłego pouchitis metronidazol wykazał wyższość względem placebo – jednocześnie jednak odnotowano najwięcej działań niepożądanych. Adalimumab i bizmut okazały się również lepsze od placebo, jednak wyniki leczenia nie osiągnęły istotności statystycznej. Probiotyki okazały się skuteczniejsze od placebo w profilaktyce zapalenia zbiornika.
Metaanaliza ta potwierdza, że terapia przeciwbakteryjna pozostaje podstawą leczenia ostrego zapalenia zbiornika jelitowego i zwiększa rangę aktualnych zaleceń, podkreślając rosnącą rolę niezarejestrowanych wskazań leków (off-label), szczególnie rifaksyminy.
Pełna treść artykułów po kliknięciu w tytuły: „Network meta-analysis: efficacy of treatment for acute, chronic, and prevention of pouchitis in ulcerative colitis”, „Rifaximin for the Treatment of Active Pouchitis: A Randomized, Double-blind, Placebo-controlled Pilot Study”.
Przegląd Gastroenterologiczny
