Rola sztywności wątroby i śledziony w predykcji nawrotu raka wątrobowokomórkowego

Podstawową metodą leczenia raka wątrobowokomórkowego (HCC – Hepatocellular Carcinoma) jest resekcja chirurgiczna. Niestety guz nawraca u ok. 2/3 pacjentów ciągu pięciu lat po operacji. Nawroty w czasie krótszym niż dwa lata od resekcji określa się mianem nawrotów wczesnych, natomiast nawroty po dwóch latach od resekcji nazywa się nawrotami późnymi.

Na łamach Journal of Hepatology przedstawiono wyniki badania określające związek parametrów ocenianych za pomogą elastografii: sztywności wątroby (LSM – Liver Stiffness Measurement) i sztywności śledziony (SSM – Spleen Stiffness Measurement) z nawrotem HCC. Elastografia okazała się skutecznym narzędziem w ocenia włóknienia wątroby, jednak jak dotąd nie było badania nad użyciem elastografii w ocenie nawrotu HCC.

Do badania włączono prospektywnie 175 pacjentów po resekcji HCC i obserwowano przez pięć lat lub do czasu nawrotu HCC. Badanie elastografii przeprowadzono tydzień przed planowaną operacją.

Czynnikami wczesnego nawrotu HCC była przewlekła infekcja HBV lub HCV, stopień złośliwości HCC (3 lub 4), margines resekcji < 1 cm. Późny nawrót HCC była związany m.in. z obecnością żylaków przełyku, długością śledziony, LSM oraz SSM. Jednak w analizie regresji logistycznej wieloczynnikowej, jedynie SSM było istotną zmienną niezależną związaną z ryzykiem późnego nawrotu HCC (HR = 1,046; CI 95%: 1,020-1,073; p < 0,05). Punktem odcięcia dla SSM była wartości 70 kPa.

SSM była jedynym istotnym predyktorem późnego nawrotu HCC. Wymagane są jednak dalsze prace nad szczegółowymi decyzjami klinicznymi, które można podjąć u pacjentów u których SSM przed operacją HCC wyniósł > 70 kPa.