Ryfaksymina może zapobiegać encefalopatii wątrobowej (HE) po wykonaniu TIPS w leczeniu marskości wątroby
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | ryfaksymina, marskość wątroby, TIPS |
TIPS (transjugular intrahepatic portosystemic shunt) jest bardzo skutecznym leczeniem powikłań marskości wątroby związanych z nadciśnieniem wrotnym, ale główną wadą tej metody jest duża częstość występowania HE po TIPS, co ogranicza jej stosowanie. Według badań antybiotyk ryfaksymina podawany przed i po umieszczeniu TIPS pomaga zapobiegać HE.
Biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa ryfaksyminy i jej zdolność do zmniejszania ryzyka wystąpienia HE po TIPS, należy ją stosować u pacjentów leczonych TIPS.
Naukowcy losowo przydzielili 197 pacjentów z marskością wątroby (średni wiek, około 60 lat; około 78% mężczyzn) poddawanych TIPS z powodu nieuleczalnego wodobrzusza lub zapobiegania ponownemu krwawieniu z żylaków do otrzymywania ryfaksyminy (600 mg dwa razy dziennie) lub placebo, zaczynając 14 dni przed TIPS i kontynuując przez 168 dni po zabiegu.
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności była częstość występowania HE w okresie obserwacji po TIPS.
Epizod jawnej HE wystąpił u 34% pacjentów w grupie ryfaksyminy w porównaniu z 53% w grupie placebo (iloraz szans 0,48). Mediana czasu trwania epizodu wynosiła cztery dni.
Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w częstości występowania zdarzeń niepożądanych lub przeżycia bez przeszczepu.
Autorzy zwracają uwagę, że wniosek z badania dotyczy głównie pacjentów z alkoholową marskością wątroby, którzy stanowili większość (86%) grupy badanej.
Według naukowców encefalopatia post-TIPS jest głównym problemem i często wymaga hospitalizacji oraz szerokiej analizy innych przyczyn jej występowania. Zdolność do zmniejszenia częstości pojawienia się pierwszego epizodu HE w grupie wysokiego ryzyka jest znacząca. Pozyskane wnioski są obiecujące, zwłaszcza że ryfaksymina jest lekiem bardzo dobrze tolerowanym.
Wskaźniki HE obserwowane w badaniu (34% i 53%) są wyższe niż zwykle. Wydaje się, że nie ma to związku z tym, jak naukowcy oceniali HE. Jedną z ważnych różnic w tym badaniu jest stosowanie rifaksyminy dwa tygodnie przed TIPS, co jest nowością i ma sens, biorąc pod uwagę mechanizm działania. Kolejną kwestią jest fakt, że badani pacjenci mieli niski MELD, co może nie być reprezentatywne dla przeciętnego pacjenta otrzymującego TIPS.
Zakładając, że pacjenci mają dostęp do ryfaksyminy, prawdopodobnie dojdzie do zmiany praktyki, ponieważ zapobieganie hospitalizacji z powodu HE po TIPS radykalnie poprawi jakość życia pacjentów i ich rodzin. Warto dodać, że ryfaksymina jest kosztownym lekiem i zazwyczaj wymaga uprzedniej zgody.
W dalszym ciągu trwają badania w celu lepszego zrozumienia działania ryfaksyminy i tego, czy mogłaby ona pozwolić badaczom rozszerzyć wskazania do TIPS. Potrzebne jest również potwierdzenie informacji, dotyczące czasu trwania przyjmowania ryfaksyminy, czy powinno być ono kontynuowane przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.
Naukowcy losowo przydzielili 197 pacjentów z marskością wątroby (średni wiek, około 60 lat; około 78% mężczyzn) poddawanych TIPS z powodu nieuleczalnego wodobrzusza lub zapobiegania ponownemu krwawieniu z żylaków do otrzymywania ryfaksyminy (600 mg dwa razy dziennie) lub placebo, zaczynając 14 dni przed TIPS i kontynuując przez 168 dni po zabiegu.
Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności była częstość występowania HE w okresie obserwacji po TIPS.
Epizod jawnej HE wystąpił u 34% pacjentów w grupie ryfaksyminy w porównaniu z 53% w grupie placebo (iloraz szans 0,48). Mediana czasu trwania epizodu wynosiła cztery dni.
Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w częstości występowania zdarzeń niepożądanych lub przeżycia bez przeszczepu.
Autorzy zwracają uwagę, że wniosek z badania dotyczy głównie pacjentów z alkoholową marskością wątroby, którzy stanowili większość (86%) grupy badanej.
Według naukowców encefalopatia post-TIPS jest głównym problemem i często wymaga hospitalizacji oraz szerokiej analizy innych przyczyn jej występowania. Zdolność do zmniejszenia częstości pojawienia się pierwszego epizodu HE w grupie wysokiego ryzyka jest znacząca. Pozyskane wnioski są obiecujące, zwłaszcza że ryfaksymina jest lekiem bardzo dobrze tolerowanym.
Wskaźniki HE obserwowane w badaniu (34% i 53%) są wyższe niż zwykle. Wydaje się, że nie ma to związku z tym, jak naukowcy oceniali HE. Jedną z ważnych różnic w tym badaniu jest stosowanie rifaksyminy dwa tygodnie przed TIPS, co jest nowością i ma sens, biorąc pod uwagę mechanizm działania. Kolejną kwestią jest fakt, że badani pacjenci mieli niski MELD, co może nie być reprezentatywne dla przeciętnego pacjenta otrzymującego TIPS.
Zakładając, że pacjenci mają dostęp do ryfaksyminy, prawdopodobnie dojdzie do zmiany praktyki, ponieważ zapobieganie hospitalizacji z powodu HE po TIPS radykalnie poprawi jakość życia pacjentów i ich rodzin. Warto dodać, że ryfaksymina jest kosztownym lekiem i zazwyczaj wymaga uprzedniej zgody.
W dalszym ciągu trwają badania w celu lepszego zrozumienia działania ryfaksyminy i tego, czy mogłaby ona pozwolić badaczom rozszerzyć wskazania do TIPS. Potrzebne jest również potwierdzenie informacji, dotyczące czasu trwania przyjmowania ryfaksyminy, czy powinno być ono kontynuowane przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.
Przegląd Gastroenterologiczny
