123RF
Ryzyko ciężkich infekcji u pacjentów z chorobami zapalnymi jelit leczonych wedolizumabem lub antagonistami czynnika martwicy nowotworów alfa
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 30.04.2021
Źródło: https://doi.org/10.1016/j.cgh.2020.12.030
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Wedolizumab to przeciwciało łączące się z integrazą α4β7 limfocytów zaaprobowane do leczenia chorób zapalnych jelit. Ze względu na ograniczone działania w obrębie przewodu pokarmowego sugeruje się, że może mieć mniejsze ryzyko zdarzeń niepożądanych niezwiązanych z przewodem pokarmowym.
Na łamach Clinical Gastroenterology and Hepatology ukazało się retrospektywne badanie, w którym porównano ryzyko ciężkich infekcji u pacjentów z chorobami zapalnymi jelit leczonymi wedolizumabem lub antagonistami czynnika martwicy nowotworów (TNF-alfa).
W badaniu wykorzystano dwie amerykańskie bazy danych prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych oraz bazę danych francuskiego systemu opieki zdrowotnej. W analizie uwzględniono dorosłych pacjentów z chorobami zapalnymi jelit. Do każdego przypadku pacjenta leczonego wedolizumabem dobrano czterech leczonych antagonistami TNF-alfa i dobrano grupy wykorzystując algorytm propensity score matching.
W sumie analizowano rekordy 8768 pacjentów leczonych wedolizumabem i 26 656 leczonych antagonistami TNF-alfa. Ogółem ryzyko ciężkich infekcji nie różniło się pomiędzy analizowanymi grupami, gdy uwzględniono całą grupę pacjentów z chorobami zapalnymi jelit (HR=0,95; 95% CI: 0,79-1,13). Jedynie w przypadku pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, ci leczeni wedolizumabem mieli o około 30% mniejsze ryzyko ciężkich infekcji w porównaniu z tymi leczonymi antagonistami TNF-alfa (HR=0,68; 95% CI: 0,50-0,93). Za zmniejszenie ryzyka ciężkich infekcji odpowiadał wpływ wedolizumabu na obniżenie ryzyka infekcji poza przewodem pokarmowym u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (HR=0,59; 95% CI: 0,39-0,90).
Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego leczeni wedolizumabem rzadziej doświadczają ciężkich infekcji w porównaniu z tymi leczonymi antagonistami TNF-alfa.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
W badaniu wykorzystano dwie amerykańskie bazy danych prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych oraz bazę danych francuskiego systemu opieki zdrowotnej. W analizie uwzględniono dorosłych pacjentów z chorobami zapalnymi jelit. Do każdego przypadku pacjenta leczonego wedolizumabem dobrano czterech leczonych antagonistami TNF-alfa i dobrano grupy wykorzystując algorytm propensity score matching.
W sumie analizowano rekordy 8768 pacjentów leczonych wedolizumabem i 26 656 leczonych antagonistami TNF-alfa. Ogółem ryzyko ciężkich infekcji nie różniło się pomiędzy analizowanymi grupami, gdy uwzględniono całą grupę pacjentów z chorobami zapalnymi jelit (HR=0,95; 95% CI: 0,79-1,13). Jedynie w przypadku pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, ci leczeni wedolizumabem mieli o około 30% mniejsze ryzyko ciężkich infekcji w porównaniu z tymi leczonymi antagonistami TNF-alfa (HR=0,68; 95% CI: 0,50-0,93). Za zmniejszenie ryzyka ciężkich infekcji odpowiadał wpływ wedolizumabu na obniżenie ryzyka infekcji poza przewodem pokarmowym u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (HR=0,59; 95% CI: 0,39-0,90).
Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego leczeni wedolizumabem rzadziej doświadczają ciężkich infekcji w porównaniu z tymi leczonymi antagonistami TNF-alfa.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)
Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński
Przegląd Gastroenterologiczny
