Screening raka jelita grubego – sigmoidoskopia czy test na krew utajoną w kale?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 10.12.2013
Źródło: Holme O, Bretthauer M, Fretheim A et al. Flexible sigmoidoscopy versus faecal occult blood testing for colorectal cancer screening in asymptomatic individuals. Cochrane Database Syst Rev. 2013 Sep 30;9:CD009259
Rak jelita grubego jest 3. najczęściej występującym nowotworem na świecie. Badania dowodzą, że wczesne wykrycie może pomóc osiągnąć lepsze wyniki leczenia. Analizy wskazują, że zarówno test na krew utajoną w kale jak i sigomidoskopia odznaczają się skutecznością w zmniejszaniu śmiertelności z powodu raka jelita grubego. Brak natomiast dowodów na znaczącą przewagę którejś z metod.
Rak jelita grubego jest jednym z najczęściej występujących nowotworów. Dobre prognozy w jego leczeniu są nierozłącznie związane z wczesnym wykryciem choroby. Do tej pory brak jednak danych mówiących, jaka metoda jest najskuteczniejsza w screeningu raka jelita grubego. Celem badania było porównanie efektów testu na krew utajoną oraz sigmoidoskopii.
Naukowcy przeszukali bazy danych MEDLINE oraz EMBASE (listopad 2012) oraz Cochrane Central Register of Controlled Trials (2012). Szukano randomizowanych, kontrolowanych prób porównujących skuteczność sigmoidoskopii i testu na krew utajoną w kale. Dodatkowym kryterium było włączenie informacji o śmiertelności z powodu raka jelita grubego. Test na krew utajoną musiał być natomiast powtórzony. Następnie zgromadzone dane przeanalizowało dwóch, niezależnych naukowców i dokonało standardowej meta-analizy. W sumie wyłoniono 9 badań, w których uczestniczyło 338 467 pacjentów w grupach ze screeningiem oraz 405 919 pacjentów z grup kontrolnych. Pięć badań porównywało efekty sigmoidoskopii a cztery badania zajmowały się wpływem testu na krew utajoną na przeżywalność pacjentów. Niestety, żadne nie porównywało w sposób bezpośredni obu metod screeningowych. W porównaniu do grup bez screeningu, śmiertelność z powodu raka jelita grubego była niższa w grupach poddanych sigmoidoskopii (relatywne ryzyko 0.72; 95% CI 0.65 do 0.79) oraz testowi na krew utajoną (relatywne ryzyko 0.86; 95% CI 0.80 do 0.92). W analizach opartych na pośrednim porównaniu obu metod screeningowych, ryzyko śmierci z powodu raka jelita grubego wynosiło 0,85 (95% CI, 0.72 to 1.01) dla sigmoidoskopii w porównaniu do badania kału na krew utajoną.
Istnieją mocne dowody na skuteczność sigmoidoskopii oraz badania kału na krew utajoną w zmniejszaniu śmiertelności z powodu raka jelita grubego. Brak natomiast jednoznacznych danych, by wskazać na przewagę którejś z tych dwóch metod screeningu.
Naukowcy przeszukali bazy danych MEDLINE oraz EMBASE (listopad 2012) oraz Cochrane Central Register of Controlled Trials (2012). Szukano randomizowanych, kontrolowanych prób porównujących skuteczność sigmoidoskopii i testu na krew utajoną w kale. Dodatkowym kryterium było włączenie informacji o śmiertelności z powodu raka jelita grubego. Test na krew utajoną musiał być natomiast powtórzony. Następnie zgromadzone dane przeanalizowało dwóch, niezależnych naukowców i dokonało standardowej meta-analizy. W sumie wyłoniono 9 badań, w których uczestniczyło 338 467 pacjentów w grupach ze screeningiem oraz 405 919 pacjentów z grup kontrolnych. Pięć badań porównywało efekty sigmoidoskopii a cztery badania zajmowały się wpływem testu na krew utajoną na przeżywalność pacjentów. Niestety, żadne nie porównywało w sposób bezpośredni obu metod screeningowych. W porównaniu do grup bez screeningu, śmiertelność z powodu raka jelita grubego była niższa w grupach poddanych sigmoidoskopii (relatywne ryzyko 0.72; 95% CI 0.65 do 0.79) oraz testowi na krew utajoną (relatywne ryzyko 0.86; 95% CI 0.80 do 0.92). W analizach opartych na pośrednim porównaniu obu metod screeningowych, ryzyko śmierci z powodu raka jelita grubego wynosiło 0,85 (95% CI, 0.72 to 1.01) dla sigmoidoskopii w porównaniu do badania kału na krew utajoną.
Istnieją mocne dowody na skuteczność sigmoidoskopii oraz badania kału na krew utajoną w zmniejszaniu śmiertelności z powodu raka jelita grubego. Brak natomiast jednoznacznych danych, by wskazać na przewagę którejś z tych dwóch metod screeningu.