Simwastatyna i ryfaksymina w leczeniu zdekompensowanej marskości wątroby

Do marskości wątroby może prowadzić wiele schorzeń, m.in. wirusowe zakażenia wątroby, nadużywanie alkoholu czy NASH. Z czasem postępujące włóknienie prowadzi do niewydolności narządu, bardzo trudnej w leczeniu. Nie wszyscy pacjenci mają szansę na przeszczep, przez co poszukiwane są inne sposoby na poprawę rokowania.

Statyny, dobrze znana grupa leków, zmniejszają nadciśnienie wrotne, a ryfaksymina moduluje mikrobiom jelitowy i może zapobiegać translokacji bakteryjnej u pacjentów z marskością wątroby. Wieloośrodkowy zespół europejskich naukowców postanowił zatem sprawdzić, czy ta kombinacja leków może być korzystna u pacjentów z niewyrównaną marskością wątroby, mimo obaw o bezpieczeństwo stosowania statyn w tej grupie pacjentów. Wyniki przedstawiono na łamach The Lancet Gastroenterology&Hepatology.

Przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, do którego zakwalifikowano 44 dorosłych pacjentów z marskością wątroby i klasą B lub C wg Child-Pugha. Uczestników przydzielono do otrzymywania simwastatyny 40 mg na dobę plus rifaksyminy 1200 mg na dobę (n=16), simwastatyny 20 mg na dobę plus rifaksyminy 1200 mg na dobę (n=14) lub placebo (n=14) przez 12 tygodni. W pierwszej z wymienionych grup dawka simwastatyny okazała się zbyt wysoka - doszło do istotnego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych i stężenia kinazy kreatynowej, ponadto istotnie częściej występowała rabdomioliza. Z tego względu, po ukończeniu 12-tygodniowego cyklu przez pierwszych 10 pacjentów, leczenie w tej grupie zostało przerwane. W grupie otrzymującej 20mg simwastatyny nie doszło do jakichkolwiek istotnych odchyleń w porównaniu z placebo; w związku z tym autorzy zalecają stosowanie symwastatyny w tej dawce w badaniach oceniających rolę statyn u pacjentów z niewyrównaną marskością wątroby.