Statyny u pacjentów z wyrównaną marskością wątroby

Pacjenci z marskością wątroby przyjmujący statyny są niejednokrotnie zmuszeni do przerwania bądź zaprzestania ich stosowania ze względu na hepatotoksyczność i inne działania niepożądane.

Wieloośrodkowy zespół naukowców ze Stanów Zjednoczonych zbadał wpływ hiperlipidemii i ekspozycji na statyny na śmiertelność, dekompensację czynności wątroby i rozwój raka wątrobowokomórkowego u pacjentów z marskością wątroby. Publikacja ukazała się na łamach prestiżowego Gastroenterology.

Przeprowadzili oni retrospektywną analizę danych pacjentów cierpiących z powodu marskości wątroby (klasa A i B wg Child-Pugh) i przyjmujących statyny na stałe (n=21 921), tych którzy dopiero zaczęli je przyjmować (n=8794) oraz nieprzyjmujących nigdy tej grupy leków (n=44 269). Okazało się, że u osób nieprzyjmujących statyn każdy wzrost stężenia cholesterolu całkowitego o 10mg/dl wiązał się z 3,6-procentową redukcją śmiertelności w przebiegu marskości wątroby. Wydawałoby się zatem, że odstawienie statyn przyniesie korzyści tej grupie pacjentów, jednak w grupie chorych je przyjmujących odnotowano, że każdy rok ekspozycji na lek przynosił korzyść z zakresie 8-procentowej redukcji ryzyka zgonu. U osób z marskością wątroby, które dopiero zaczynały terapię statynami, każdy rok ich stosowania obniżał ryzyko śmierci o 8,7%.

Badacze podkreślają, że ze względu na badaną populację (większość stanowili mężczyźni w podeszłym wieku, obciążeni chorobami współtowarzyszącymi) należy być ostrożnym w wyciąganiu daleko idących wniosków. Najlepszym rozwiązaniem weryfikującym skuteczność statyn u pacjentów z wyrównaną marskością wątroby byłoby duże, prospektywne randomizowane badanie.