Terapia poznawczo-behawioralna skuteczna w leczeniu IBS

Zespół jelita drażliwego dotyka około 11% populacji na całym świecie - jest to zatem częsta przypadłość, którą należy odpowiednio leczyć. Na łamach The Lancet Gastroenterology&Hepatology pojawiło się doniesienie o wysokiej skuteczności terapii poznawczo-behawioralnej.

Dane literaturowe podają, że zespół jelita drażliwego (IBS) jest najczęstszym powodem skierowania do kliniki gastroenterologicznej. W przebiegu choroby pojawia się ból brzucha, biegunka, zaparcia lub kombinacja zarówno biegunki i zaparć, a jej etiologia nie jest do końca wyjaśniona. W diagnostyce kluczowe jest wykluczenie organicznych przyczyn dolegliwości oraz spełnienie tzw. kryteriów rzymskich.

Brytyjscy badacze przeprowadzili randomizowane badanie, w którym 323 osób dorosłych z opornym na leczenie zespołem jelita drażliwego (objawy kliniczne przez co najmniej 12 miesięcy pomimo stosowania leczenia pierwszego rzutu)przydzielono losowo do terapii poznawczo-behawioralnej (ze wsparciem telefonicznym - jedna grupa lub ze wsparciem internetowym - druga grupa) lub do standardowego postępowania (zalecenia dietetyczne plus postępowanie objawowe) - obie interwencje przeprowadzono w czasie 12 miesięcy; follow-up trwał w sumie dwa lata.

Po 24 miesiącach okazało się, że zastosowanie terapii poznawczo-behawioralnej ze wsparciem telefonicznym doprowadziło do spadku nasilenia objawów choroby - w tej grupie punktacja w IBS-SSS spadła o 40,5 punktu (p=0,002). Podobną zależność wykazano w drugiej z grup badawczych, jednak nie osiągnięto istotności statystycznej. Istotny klinicznie spadek punktacji w IBS-SSS (co najmniej 50 punktów) uzyskano u 71% osób z pierwszej grupy, 63% osób z drugiej i tylko u 46% z trzeciej, kontrolnej. Skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej wykazano także przy pomocy skali WSAS, gdzie uzyskano istotnie lepsze wyniki niż w grupie kontrolnej (spadek odpowiednio o 3,1pkt. i 1,9 pkt. w obydwu grupach badawczych).