Tradipitant w leczeniu gastroparezy cukrzycowej lub idiopatycznej
Redaktor: Anna Soboń
Data: 12.08.2020
Źródło: Gastroenterology
Opracował: Mikołaj Kamiński
Opracował: Mikołaj Kamiński
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Tradipitant jest antagonistą receptora tachykinin 1 znanego również jako receptor NK1. Środek ten jest obecnie badany w leczeniu świądu w atopowym zapaleniu skóry, a także w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Na łamach Gastroenterology ukazała się praca w której wykorzystano tradipitant w leczeniu pacjentów z gastroparezą idiopatyczną lub cukrzycową.
W badaniu zrandomizowano amerykańskich pacjentów z gastroparezą do grup: tradipitant doustnie w dawce 85 mg dwa razy dziennie lub placebo przez 4 tygodnie. Uczestnicy badania odnotowali każdego dnia nasilenie objawów. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana po czterech tygodniach w średnim nasileniu nudności.
Łącznie 77 pacjentów zrandomizowano do grupy interwencyjnej, a 75 do grupy kontrolnej. Po czterech tygodniach pacjenci leczeni tradipitantem uzyskali większą poprawę nasilenia nudności w porównaniu z placebo (-1,2 vs. -0,7; w skali 5-stopniowej; p=0,01). Podobnie zwiększyła się liczba dni w których nie występowały nudności (29% vs. 15%; p=0,016). Nasilenie nudności oceniane na 1 lub 0 w czwartym tygodniu uzyskało 33% osób z grupy interwencyjnej i 12% z grupy kontrolnej (p<0,001).
Tradipitant zmniejsza nasilenie nudności w porównaniu z placebo u pacjentów z gastroparezą idiopatyczną lub cukrzycową.
Łącznie 77 pacjentów zrandomizowano do grupy interwencyjnej, a 75 do grupy kontrolnej. Po czterech tygodniach pacjenci leczeni tradipitantem uzyskali większą poprawę nasilenia nudności w porównaniu z placebo (-1,2 vs. -0,7; w skali 5-stopniowej; p=0,01). Podobnie zwiększyła się liczba dni w których nie występowały nudności (29% vs. 15%; p=0,016). Nasilenie nudności oceniane na 1 lub 0 w czwartym tygodniu uzyskało 33% osób z grupy interwencyjnej i 12% z grupy kontrolnej (p<0,001).
Tradipitant zmniejsza nasilenie nudności w porównaniu z placebo u pacjentów z gastroparezą idiopatyczną lub cukrzycową.