Wankomycyna w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz stwardniającego zapalenia dróg żółciowych

Istniejące dane sugerują, że mikroflora jelitowa odgrywa ważną rolę w patogenezie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. W kilku badaniach2,3,4 zbadano stosowanie antybiotyków w leczeniu PSC u dorosłych i dzieci, przy czym uzyskano obiecujące wyniki.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (Colitis Ulcerosa, CU) jest przewlekłą chorobą zapalną jelit o nieznanej etiologii. Jej leczenie jest trudne, szczególnie gdy jest związane z pierwotnym stwardniającym zapaleniem dróg żółciowych (PSC), które dotyka około 5% pacjentów z CU i prowadzi do zwiększonego ryzyka raka dróg żółciowych i raka jelita grubego.

Na łamach European Journal of Gastroenterology & Hepatology ukazało się doniesienie o skuteczności doustnego leczenia wankomycyną u trzech pacjentów z UC i PSC opornych na standardową terapię oraz leczenie biologiczne. Wszyscy trzej pacjenci uzyskali remisję kliniczną i gojenie się śluzówki przy podawaniu doustnym wankomycyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę. Leczenie podtrzymujące (także wankomycyna podawana p.o.) było dobrze tolerowane i prowadziło do utrzymującej się klinicznej i endoskopowej remisji u wszystkich trzech pacjentów. Doustna wankomycyna poprawiła również testy czynności wątroby u dwóch pacjentów, którzy nie mieli wcześniejszej marskości wątroby.

Antybiotykoterapia obecnie nie jest standardem leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, jednak coraz większa liczba dowodów przemawia za skutecznością wankomycyny w leczeniu zwłaszcza ciężkich i opornych na leczenie postaci Colitis Ulcerosa.