Większe szanse chorych na raka wątroby z wielodyscyplinarnym zespołem
Autor: Marta Koblańska
Data: 29.03.2017
Źródło: RTR/Medscape/MK
Zaordynowanie terapii leczniczej jest bardziej prawdopodobne w przypadku raka wątroby, kiedy pacjent zostaje oceniony przez wielodyscyplinarny zespół specjalistów takich jak hepatolog, onkolog i chirurg niż sam gastroenterolog ogólny, dowodzą badacze z Pensylwanii.
Dane jednak potwierdzają wcześniejsze doniesienia, że blisko 24 procent chorych na raka wątrobowokomórkowego HCC nie otrzymało specyficznej dla siebie terapii głównie z powodu istotnych dysfunkcji hepatologicznych, ciężkich chorób współistniejących lub diagnozy w stadium wysokozaawansowanym.
Kluczowym odkryciem nowego badania jest to, ze proces opieki, czyli to do jakiego specjalisty dotarł chorych i ilu specjalistów odwiedził silnie wpływał na to, czy terapia została podana, czy też nie. Dla przykładu chory prowadzony wstępnie przez gastroenterologa praktyka bardziej niż hepatologa charakteryzował się niższym prawdopodobieństwem aktywnego leczenia niż ten, który odwiedził onkologa lub chirurga po dostosowaniu czynników choroby wątroby i tych związanych z guzem. Zdaniem badaczy prowadzone przypadku przez gastroenterologów miały tendencję do gromadzenia się w ośrodkach o niskim przepływie pacjentów, nieakademickich z mniejsza dostępnością ekspertów od wątroby. Dane te wspierają tym samym regionalizacje opieki w celu zwiększenia dostępu pacjentów z ośrodków małych do ekspertów obecnych w ośrodkach o dużej liczbie chorych.
Badacze wskazują także, że skład zespołu silnie wpływał na wyniki przeżycia. Odwiedzenie chirurga zwiększało prawdopodobieństwo terapii leczniczej i redukowało śmiertelność w porównaniu do wyników chorych, którzy nie zdecydowali się na ocenę chirurga. Podczas, gdy chorzy zbadani przez hepatologa charakteryzowali się nie wyższym prawdopodobieństwem otrzymania aktywnej terapii raka, ich ryzyko zgony było 30 procent niższe niż u chorych nie prowadzonych przez hepatologa. Wielodyscyplinarne konsylium dyskutujące dany przypadek raka wiązało się z 17 procentową redukcją śmiertelności.
Badacze przeanalizowali dane 3988 pacjentów z rakiem HCC (99 procent to mężczyźni) w 128 centrach weteranów między 2008 rokiem a 2010 z kontynuacją przez 2014 rok.
Kluczowym odkryciem nowego badania jest to, ze proces opieki, czyli to do jakiego specjalisty dotarł chorych i ilu specjalistów odwiedził silnie wpływał na to, czy terapia została podana, czy też nie. Dla przykładu chory prowadzony wstępnie przez gastroenterologa praktyka bardziej niż hepatologa charakteryzował się niższym prawdopodobieństwem aktywnego leczenia niż ten, który odwiedził onkologa lub chirurga po dostosowaniu czynników choroby wątroby i tych związanych z guzem. Zdaniem badaczy prowadzone przypadku przez gastroenterologów miały tendencję do gromadzenia się w ośrodkach o niskim przepływie pacjentów, nieakademickich z mniejsza dostępnością ekspertów od wątroby. Dane te wspierają tym samym regionalizacje opieki w celu zwiększenia dostępu pacjentów z ośrodków małych do ekspertów obecnych w ośrodkach o dużej liczbie chorych.
Badacze wskazują także, że skład zespołu silnie wpływał na wyniki przeżycia. Odwiedzenie chirurga zwiększało prawdopodobieństwo terapii leczniczej i redukowało śmiertelność w porównaniu do wyników chorych, którzy nie zdecydowali się na ocenę chirurga. Podczas, gdy chorzy zbadani przez hepatologa charakteryzowali się nie wyższym prawdopodobieństwem otrzymania aktywnej terapii raka, ich ryzyko zgony było 30 procent niższe niż u chorych nie prowadzonych przez hepatologa. Wielodyscyplinarne konsylium dyskutujące dany przypadek raka wiązało się z 17 procentową redukcją śmiertelności.
Badacze przeanalizowali dane 3988 pacjentów z rakiem HCC (99 procent to mężczyźni) w 128 centrach weteranów między 2008 rokiem a 2010 z kontynuacją przez 2014 rok.
Przegląd Gastroenterologiczny
