Współwystępowanie achalazji i eozynofilowego zapalenia przełyku
Autor: Justyna Daniliszyn
Data: 10.09.2020
Źródło: Clinical Gastroenterology and Hepatology
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
Opracowanie: lek. med. Mikołaj Kamiński
Tagi: | manometria, zaburzenia, przełykania, dysfagia |
Istotne zaburzenia motoryki przełyku są wykrywane u 15% pacjentów z eozynofilowym zapaleniu przełyku. Ta grupa pacjentów gorzej reaguje na leczenie miejscowymi glikokortykosteroidami i może wymagać leczenia inwazyjnego
Zespół włoskich badaczy retrospektywnie przestudiował częstość występowania achalazji u pacjentów z eozynofilowym zapaleniem przełyku. Pacjentom z eozynofilowym zapaleniu przełyku w latach 2012-2019 wykonano manometrię wysokiej rozdzielczości podczas pierwszych wizyt po rozpoznaniu choroby.
Spośród 109 kolejnych pacjentów u 41 (38%) stwierdzono zaburzenia motoryki przełyku. U 8 z nich stwierdzono achalazję przełyku. Łącznie achalazja lub zaburzenia motoryczne o typie obturacji występowały u 14,7% badanych pacjentów. Co ważne, cechy kliniczne oraz obraz endoskopowy nie różniły się istotnie pomiędzy grupami pacjentów z lub bez achalazji lub zaburzeń motorycznego o typie obturacji. Natomiast pacjenci z achalazją lub zaburzeniami motorycznymi rzadziej odpowiadali na leczenie miejscowymi glikokortykosteroidami w porównaniu z pozostałą grupą (50% vs. 94%).
.
Spośród 109 kolejnych pacjentów u 41 (38%) stwierdzono zaburzenia motoryki przełyku. U 8 z nich stwierdzono achalazję przełyku. Łącznie achalazja lub zaburzenia motoryczne o typie obturacji występowały u 14,7% badanych pacjentów. Co ważne, cechy kliniczne oraz obraz endoskopowy nie różniły się istotnie pomiędzy grupami pacjentów z lub bez achalazji lub zaburzeń motorycznego o typie obturacji. Natomiast pacjenci z achalazją lub zaburzeniami motorycznymi rzadziej odpowiadali na leczenie miejscowymi glikokortykosteroidami w porównaniu z pozostałą grupą (50% vs. 94%).
.