Zwiększone ryzyko wczesnego zgonu w cukrzycy typu 1 także przy HbA1c < 7%

Lind i wsp. przeprowadzili badanie kliniczno-kontrolne, którego celem było precyzyjne określenie względnego ryzyka zgonu ze wszystkich przyczyn u chorych z cukrzycą typu 1 w porównaniu do populacji kontrolnej. Analiza była oparta o rejestr populacyjny: dla każdego pacjenta dobrano losowo 5 osób o tej samej płci i wieku z populacji danego regionu. Średni wiek pacjentów w momencie włączania do badania wyniósł 36 lat, a średnia długość okresu obserwacyjnego była równa 8 lat.

Spośród wszystkich osób obserwowanych w ramach badania 45% stanowiły kobiety. Stwierdzono, że w czasie objętym analizą zmarło 8,0% (2701) spośród 33 915 pacjentów z cukrzycą i 2,9% osób z populacji kontrolnej liczącej 169 249 osób (iloraz ryzyka 3,5, 95% przedział ufności 3,1-4,0). Z przyczyn sercowo-naczyniowych zmarło odpowiednio 2,7% i 0,9% badanych populacji (iloraz ryzyka 4,6; 95% przedział ufności 3,5-6,1). Analizy statystyczne przeprowadzono uwzględniając możliwy wpływ czynników zakłócających. Określone przez Lind i wsp. ilorazy ryzyka zgonu ze wszystkich przyczyn oraz z przyczyn sercowo-naczyniowych zależnie od odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA1c) przedstawia poniższa tabela:




Zdaniem autorów najważniejszym wnioskiem płynącym z badania jest, że pacjenci z cukrzycą typu 1 i stężeniami HbA1c mniejszymi niż 7% byli narażeni na dwukrotnie większe ryzyko zgonu niż w populacji ogólnej.