Czy stosowanie blokerów kanału wapniowego w zaawansowanej ciąży wpływa na ryzyko wystąpienia drgawek noworodkowych?

Brian Bateman zaprojektowali badanie, którego celem była ocena związku stosowania w zaawansowanej ciąży leków z grupy blokerów kanału wapniowego z podwyższonym ryzykiem wystąpienia drgawek noworodkowych. Wyniki badania opublikowano na łamach Obstetrics & Gynecology.

Analizowane dane obejmowały lata 2000 – 2007. Ogółem analizie poddano 2 529 636 ciąż. Badacze porównywali ryzyko wystąpienia drgawek u noworodków kobiet, które w ostatnim miesiącu ciąży stosowały leki z grupy blokerów kanału wapniowego, w porównaniu z noworodkami, których matki w ciąży takich leków nie przyjmowały. Spośród ciężarnych stosujących blokery kanału wapniowego, największy odsetek stanowiły kobiety przyjmujące nifedypinę (n=21 449), a w dalszej kolejności amlodypinę (n=523), werapamil (n=424) oraz diltiazem (n=339).

W 22 908 (0.91%) przypadkach stwierdzono, iż ciężarne w ostatnim miesiącu ciąży stosowały leki z grupy blokerów kanału wapniowego. Drgawki noworodkowe wystąpiły u 53 (0.23%) noworodków, których matki stosowały w zaawansowanej ciąży blokery kanału wapniowego oraz u 4 609 (0.18%) noworodków, których matki nie stosowały tych leków w czasie ciąży (OR 1.26; 95% CI 0.96–1.65). Po uwzględnieniu w analizie statystycznej zmiennych zakłócających nie wykazano, aby stosowanie w ostatnich trzydziestu dniach ciąży leków z grupy blokerów kanału wapniowego istotnie zwiększało ryzyko wystąpienia drgawek u noworodka.

Reasumując, w omawianym populacyjnym badaniu kohortowym, obejmującym dużą grupę badaną, wykazano, iż stosowanie leków z grupy blokerów kanału wapniowego w ostatnim miesiącu ciąży nie zwiększa istotnie ryzyka wystąpienia drgawek noworodkowych.