Diagnostyka ultrasonograficzna preeklampsji - wytyczne ISUOG
Autor: Alicja Kostecka
Data: 21.12.2018
Źródło: uog.20105
Działy:
Rekomendacje
Aktualności
International Society of Ultrasound in Obstetrics and Gynecology wydało wytyczne dotyczące efektywnego wykorzystywania badania ultrasonograficznego w diagnostyce i monitorowaniu kobiet ze stanem przerzucawkowym. Co rekomendują eksperci?
Stan przedrzucawkowy wikła około 3% ciąż, a wszystkie schorzenia dotyczące zaburzeń ciśnienia tętniczego w czasie ciąży dotykają 5-10% kobiet. Wczesne rozpoznanie nie tylko umożliwia odpowiednie leczenie, ale pozwala także na zaplanowanie specjalistycznej opieki przez cały czas trwania ciąży.
Jako badanie przesiewowe preeklampsji ISUOG zaleca oznaczanie wskaźnika pulsacji (PI) w tętnicach macicznych (poziom rekomendacji: B). Zaznaczono, że wskaźnik PI > 90. centyla (w I trymestrze) pozwala na wykrycie 48%, kobiet które wcześnie rozwiną stan przedrzucawkowy i 26% kobiet, u których stan ten rozwinie się w którymkolwiek momencie ciąży. Autorzy podkreślają, że na wartość PI mogą również wpływać czynniki matczyne, w tym pochodzenie etniczne, BMI i wcześniejsze ciąże powikłane preeklampsją i w związku z tym ich włączenie do wieloczynnikowego modelu przesiewowego powinno być preferowane w porównaniu z jego stosowaniem jako samodzielnego testu ze stałymi punktami odcięcia. Co zatem jest najskuteczniejszym postępowaniem pozwalającym wyodrębnić grupę kobiet zagrożonych stanem przedrzucawkowym?
Połączenie czynników matczynych, pomiaru ciśnienia tętnicznego, oznaczenia wskaźnika PI i poziomu PLGF w 11.-13. tygodniu ciąży wydaje się być najbardziej skutecznym narzędziem przesiewowym do identyfikacji tej grupy kobiet. Podano także, że powyższa metoda przesiewowa może być z powodzeniem stosowana także w ciążach bliźniaczych. Podkreślono, że należy unikać stosowania wyłącznie PI jako niezależnej metody badania przesiewowego jeśli dostępne są wyżej wymienione narzędzia diagnostyczne.
Eksperci ISUOG podają, że istnieje wiele mocnych dowodów na profilaktyczne działanie niskich dawek aspiryny (150 mg na dobę) w zapobieganiu preeklampsji i zalecają jej stosowanie zwłaszcza w grupie kobiet z dodatnim testem przesiewowym w I trymestrze.
Zapraszamy do niezwykle pragmatycznej lektury zaleceń ISUOG; mamy nadzieję, że pozwolą one usystematyzować postępowanie i wyjaśnić wszelkie wątpliwości co postępowania z pacjentkami z preeklampsją.
Jako badanie przesiewowe preeklampsji ISUOG zaleca oznaczanie wskaźnika pulsacji (PI) w tętnicach macicznych (poziom rekomendacji: B). Zaznaczono, że wskaźnik PI > 90. centyla (w I trymestrze) pozwala na wykrycie 48%, kobiet które wcześnie rozwiną stan przedrzucawkowy i 26% kobiet, u których stan ten rozwinie się w którymkolwiek momencie ciąży. Autorzy podkreślają, że na wartość PI mogą również wpływać czynniki matczyne, w tym pochodzenie etniczne, BMI i wcześniejsze ciąże powikłane preeklampsją i w związku z tym ich włączenie do wieloczynnikowego modelu przesiewowego powinno być preferowane w porównaniu z jego stosowaniem jako samodzielnego testu ze stałymi punktami odcięcia. Co zatem jest najskuteczniejszym postępowaniem pozwalającym wyodrębnić grupę kobiet zagrożonych stanem przedrzucawkowym?
Połączenie czynników matczynych, pomiaru ciśnienia tętnicznego, oznaczenia wskaźnika PI i poziomu PLGF w 11.-13. tygodniu ciąży wydaje się być najbardziej skutecznym narzędziem przesiewowym do identyfikacji tej grupy kobiet. Podano także, że powyższa metoda przesiewowa może być z powodzeniem stosowana także w ciążach bliźniaczych. Podkreślono, że należy unikać stosowania wyłącznie PI jako niezależnej metody badania przesiewowego jeśli dostępne są wyżej wymienione narzędzia diagnostyczne.
Eksperci ISUOG podają, że istnieje wiele mocnych dowodów na profilaktyczne działanie niskich dawek aspiryny (150 mg na dobę) w zapobieganiu preeklampsji i zalecają jej stosowanie zwłaszcza w grupie kobiet z dodatnim testem przesiewowym w I trymestrze.
Zapraszamy do niezwykle pragmatycznej lektury zaleceń ISUOG; mamy nadzieję, że pozwolą one usystematyzować postępowanie i wyjaśnić wszelkie wątpliwości co postępowania z pacjentkami z preeklampsją.