Nie ma jednego „genu homoseksualnego”

Duże badania naukowe dotyczące biologicznych podstaw zachowań seksualnych potwierdziły, że nie ma jednego „genu homoseksualnego” lecz istnieje złożona mieszanka genetyki i środowiska, która wpływa na to, czy dana osoba ma partnerów seksualnych tej samej płci.

Badania, w których analizowano dane dotyczące DNA i doświadczeń seksualnych prawie pół miliona osób, wykazały, że istnieje wiele wariantów genetycznych związanych z zachowaniami seksualnymi osób tej samej płci, z których większość ma bardzo mały wpływ na preferencje seksualne.

Naukowcy wyodrębnili pięć markerów genetycznych „znacząco” związanych z zachowaniami osób tej samej płci, ale nawet one dalekie są od przewidywania preferencji seksualnych danej osoby.

- Przeskanowaliśmy cały ludzki genom i znaleźliśmy garść - a dokładniej pięć - lokalizacji, które są wyraźnie związane z tym, czy dana osoba mieści się w zachowaniach seksualnych osób tej samej płci - powiedziała Andrea Ganna, biolog z Instytutu Medycyny Molekularnej w Finlandii, która współuczestniczyła w badaniach.
Oznacza to, że czynniki niegenetyczne - takie jak środowisko, wychowanie, osobowość - mają znacznie większy wpływ na wybór partnera seksualnego przez osobę, podobnie jak to jest w przypadku większości innych cech osobowości i zachowań.

W badaniu - największym tego rodzaju - przeanalizowano odpowiedzi ankietowe i przeprowadzono analizy zwane badaniami asocjacyjnymi całego genomu (GWAS) na danych od ponad 470 000 osób, które przekazały próbki DNA i informacje o stylu życia brytyjskiemu Biobankowi i amerykańskim testom genetycznym.