Skuteczność i bezpieczeństwo apiksabanu u kobiet poddanych operacji z powodu nowotworu ginekologicznego

Heparyny drobnocząsteczkowe to najczęściej stosowane środki w prewencji żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻchZZ) u pacjentów poddanych operacji onkologicznej. Na łamach JAMA Network Open ukazały się wyniki randomizowanego badania klinicznego w którym porównano enoksaparynę z apiksabanem w grupie pacjentek poddanych operacji z powodu nowotworu ginekologicznego.

Badanie miało charakter open-label. Czas trwania leczenia wynosił 28 dni. Pacjentki otrzymywały apiksaban w dawce 2,5 mg dwa razy dziennie lub enoksaparynę 40 mg dziennie podskórnie. Czas obserwacji wynosił 90 dni i oceniono częstość występowania krwawień oraz incydentów ŻChZZ.

Ostatecznie zrandomizowano 400 kobiet: 204 do grupy otrzymującej apiksaban i 196 kontrolnej. Nie odnotowano istotnych różnic w częstości występowania ciężkiego krwawienia (w obu grupach po jednej pacjentce; OR=1,04; 95% CI: 0,07-16,76) oraz innych istotnych klinicznie krwawień (OR=1,88; 95% CI: 0,87-4,10). Dwie pacjentki z grupy leczonej apiksabanem i trzy leczone enoksaparyną doświadczyły epizodu ŻChZZ (OR=1,57; 95% CI: 0,25-9,50). Pacjentki otrzymujące doustny antykoagulant zgłaszały lepszą ogólną satysfakcję z leczenia oraz rzadziej zgłaszały ból w porównaniu z grupą kontrolną (w obu przypadkach: p<0,001).

Stosowanie apiksabanu jako profilaktykę ŻchZZ po operacji z powodu nowotworu ginekologicznego wiązało się z podobnym ryzykiem krwawienia oraz epizodów zakrzepowych jak w przypadku stosowania enoksaparyny, a jednocześnie z lepszym subiektywnym doświadczeniem pacjentek.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), OR – Odds Ratio (pl. iloraz szans)