Stymulacja dojrzewania płuc: deksametazon vs. betametazon

Poród przedwczesny jest związany ze zwiększonym ryzykiem powikłań oddechowych u noworodka; by je zminimalizować przed porodem podaje się systemowo steroidy w celu stymulowania dojrzałości płuc. Na łamach The Lancet Child & Adolescent Health porównano długofalowe wyniki stosowania betametazonu i deksametazonu.

Wieloośrodkowy zespół badaczy z Australii i Nowej Zelandii przeprowadził randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, do którego kwalifikowano kobiety zagrożone porodem przedwczesnym przed 34. tygodniem ciąży; włączono zarówno ciąże pojedyncze, jak i bliźniacze. Populację przydzielono losowo w stosunku 1:1 do dwóch wstrzyknięć domięśniowych 12 mg deksametazonu lub 11,4 mg betametazonu w odstępie 24 godzin. Najważniejszym ocenianym rezultatem była śmierć lub niepełnosprawność neurosensoryczna w wieku 2 lat (skorygowana o wcześniactwo).

679 kobiet przydzielono do otrzymywania deksametazonu, a 667 do betametazonu; 27 (4%) płodów, niemowląt lub dzieci w grupie deksametazonu i 28 (4%) w grupie betametazonu zmarło przed ukończeniem 2. roku życia. Wykazano podobną częstość zgonów lub niepełnosprawności wynikającej z zaburzeń w obrębie OUN u dzieci matek, które otrzymały deksametazon (33%) i betametazon (32%; aRR 0,97, p=0,66). 3% kobiet w grupie deksametazonu i 4% w grupie betametazonu zgłosiło działania niepożądane, które obejmowały głównie dyskomfort w miejscu wstrzyknięcia (1% vs. 3%, p=0,02).