Zalecenia ACOG dotyczące opieki nad kobietami planującymi ciążę

Wielu powikłań w czasie ciąży dałoby się uniknąć odpowiednio się do niej przygotowując. Medycyna oparta na dowodach (EBM, Evidence-Based Medicine) jest najpewniejszym źródłem wiedzy o odpowiednim postępowaniu, szczególnie gdy w grę wchodzi życie dwóch osób, matki i dziecka. Eksperci The American College of Obstetricans and Gynecologists podsumowali obecny stan wiedzy dotyczący postępowania przed ciążą oraz między kolejnymi ciążami.

W wydanym ostatnio dokumencie jako zalecenia poziomu 1A (silne rekomendacje oparte na dowodach wysokiej jakości) uznano dążenie do wdrażania odpowiedniej, pełnowartościowej diety, a także zachęcanie do podejmowania aktywności fizycznej i rzucenie palenia (w tym przy pomocy środków farmakologicznych) u kobiet planujących zajście w ciążę. Eksperci podkreślają rolę wykonania badań w kierunku obecności chorób przenoszonych drogą płciową szczególnie u osób z takimi chorobami w wywiadzie; zaznaczają, że takimi badaniami powinien zostać objęty także partner. Podtrzymano zalecenia o przyjmowaniu 400mcg kwasu foliowego co najmniej miesiąc przed planowanym zajściem w ciążę i co najmniej 12 tygodni po rozpoznaniu ciąży; dla kobiet z urodzeniem dziecka z wadą cewy nerwowej rekomendowana dawka wynosi 4mg co najmniej 3 miesiące przed zapłodnieniem.

Zalecenia 1B (silne rekomendacje oparte na dowodach umiarkowanej jakości) obejmują odstęp między porodem a kolejnym zajściem w ciążę wynoszący co najmniej 6 miesięcy. Eksperci zwracają uwagę na fakt, że u kobiet z cięciami cesarskimi w wywiadzie odstępy między kolejnymi ciążami powinny być dłuższe (co najmniej 18-miesięczne) ze względu na ryzyko pęknięcia macicy. Z drugie strony podano, że odstępy powyżej 5-letnie także wiążą się z podwyższonym ryzykiem powikłań położniczych. Zwrócono uwagę na konieczność przeprowadzania badań w kierunku depresji poporodowej u wszystkich kobiet. Podano, że w grupie kobiet z grupy ryzyka porodu przedwczesnego nie jest rekomendowane leczenie asymptomatycznych infekcji układu moczowego.

Nadmierna masa ciała jest jednym z najsilniejszych czynników ryzyka powikłań okołoporodowych. Autorzy konsensusu wskazują, że kobiety powinny być zachęcane do osiągnięcia masy ciała przed ciążą w ciągu 6–12 miesięcy po porodzie, a ostatecznie do uzyskania prawidłowego wskaźnika masy ciała wynoszącego 18,5–24,9. Podano, że najlepiej byłoby, gdyby masa ciała kobiety była zoptymalizowana przed podjęciem próby zajścia w ciążę. Eksperci wskazują, że nadmierna masa ciała u kobiet w ciąży skutkuje licznymi powikłaniami, takimi jak cukrzyca ciążowa, zaburzenia nadciśnieniowe, urodzenie martwego dziecka, makrosomia, poród drogą cięcia cesarskiego, otyłość utrzymująca się długo po ciąży i wady wrodzone. Zaznaczono, że zmniejszenie BMI między kolejnymi ciążami wiąże się z poprawą wyników okołoporodowych - osiągnięcie optymalnej masy ciała jest zatem ważnym składnikiem opieki nad kobietami planującymi ciążę i będącymi w ciąży.

Zachęcamy do zapoznania się z dokumentem, którego pełna treść dostępna jest pod linkiem:
www.acog.org/Clinical-Guidance-and-Publications/Obstetric-Care-Consensus-Series/Interpregnancy-Care