123RF
Nowe zalecenia dla leków stosowanych w COVID-19
Autor: Monika Stelmach
Data: 30.09.2020
Źródło: AOTMiT
Działy:
Aktualności w Koronawirus
Aktualności
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, w związku z nowymi dowodami naukowymi dotyczącymi skuteczności i profilu bezpieczeństwa poszczególnych leków stosowanych w COVID-19, zaktualizowała zalecenia dla tocilizumabu oraz fawipirawiru.
W pierwszym etapie aktualizacji AOTMiT publikuje opracowania analityczne dotyczące oceny skuteczności i profilu bezpieczeństwa tocilizumabu oraz fawipirawiru.
Kluczowe informacje w „Przeglądzie doniesień naukowych dla tocilizumabu stosowanego w leczeniu COVID-19" to:
– Wyniki randomizowanego badania klinicznego COVACTA wskazują na istotne statystycznie różnice na korzyść tocilizumabu (TCZ) względem leczenia standardowego w zakresie skrócenia czasu pobytu w szpitalu, czasu pobytu na OIT oraz konieczności przeniesienia na OIT. W analizie post hoc wykazano redukcję ryzyka niepowodzenia wdrożonego postępowania wśród pacjentów niewymagających wentylacji mechanicznej w chwili randomizacji (Rosas 2020).
– Wyniki analizy bezpieczeństwa, raportowane w badaniu COVACTA wskazują na brak istotnychstatystycznie różnic dla porównania TCZ względem postępowania standardowego (28. dniowy okres obserwacji) w zakresie działań niepożądanych ogółem oraz ciężkich działań niepożądanych.
– Interpretacja wyników badania COVACTA powinna przebiegać z uwzględnieniem zidentyfikowanych ograniczeń metodycznych, w tym różnic między ramionami badania w zakresie leczenia dodatkowego (glikokortykosteroidy, leczenie przeciwwirusowe oraz przetaczanie osocza ozdrowieńców), niezakończonej obserwacji u ponad 25% pacjentów, przyjętego sposobu analizy wyników oraz wstępnego charakteru publikacji (pre-print).
– Wyniki badań obserwacyjnych dla skuteczności klinicznej TCZ w zakresie redukcji ryzyka zgonu są niespójne - wyniki 3 badań (Somers 2020, Biran 2020, Gualardi 2020) na 5 raportujących wyniki dla ww. punktu końcowego wskazują na istotne statystycznie różnice w skuteczności TCZ względem SoC. Wyniki zidentyfikowanych prób klinicznych obarczone są jednak wysoką niepewnością oszacowań - obejmują niewielkie grupy pacjentów, ramiona nie są dobrze zbalansowane względem czynników zakłócających, okres obserwacji jest często niewystarczający do wykazania różnic między interwencjami. Różnice w charakterystykach wyjściowych pacjentów utrudniają wnioskowanie nt. rzeczywistych korzyści ze stosowania TCZ.
Opracowanie analityczne AOTMiT „Przegląd doniesień naukowych dla fawipirawiru stosowanego w leczeniu COVID-19" zawiera:
– W badaniach randomizowanych istotne statystycznie różnice na korzyść fawipirawiru odnotowano w zakresie: poprawy stanu klinicznego (Chen 2020), czasu do ustąpienia objawów: gorączki i kaszlu (Chen 2020) oraz odsetka uzyskanych negatywnych wyników badania PCR w 5 dniu obserwacji (Ivashchenko 2020).
– W badaniu quasi-eksperymentalnym (Cai 2020) odnotowano wyniki wskazujące na wyższą skuteczność leczenia FAV w porównaniu z LPV/RTV w zakresie uzyskania ujemnego wyniku badania PCR oraz poprawy widocznej w badaniu TK w 14 dniu od rozpoczęcia leczenia.
– W żadnym z badań analiza nie pozwoliła na określenie wpływu fawipirawiru na ryzyko zgonu.
– Bezpieczeństwo ocenianej technologii raportowano w 3 badaniach (Chen 2020, Cai 2020, Ivashchenko 2020), przy czym odsetek działań niepożądanych był niższy w ramieniu fawipirawiru niż w ramionach kontrolnych.
– Odnalezione badania charakteryzowały się licznymi ograniczeniami metodycznymi – proces przydziału pacjentów do ramion badania generujący ryzyko błędu selekcji i różnic w charakterystykach wyjściowych pacjentów, niewielkie liczebności grup badanych, rozbieżności w schematach podawania technologii badanej.
– Mając na względzie niską jakość zidentyfikowanych dowodów naukowych, jednoznaczne wnioskowanie o istotnych korzyściach ze stosowania fawipirawiru jest utrudnione.
Opracowania są dostępne na stornie AOTMiT: „Polskie zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne – COVID-19”.
Kluczowe informacje w „Przeglądzie doniesień naukowych dla tocilizumabu stosowanego w leczeniu COVID-19" to:
– Wyniki randomizowanego badania klinicznego COVACTA wskazują na istotne statystycznie różnice na korzyść tocilizumabu (TCZ) względem leczenia standardowego w zakresie skrócenia czasu pobytu w szpitalu, czasu pobytu na OIT oraz konieczności przeniesienia na OIT. W analizie post hoc wykazano redukcję ryzyka niepowodzenia wdrożonego postępowania wśród pacjentów niewymagających wentylacji mechanicznej w chwili randomizacji (Rosas 2020).
– Wyniki analizy bezpieczeństwa, raportowane w badaniu COVACTA wskazują na brak istotnychstatystycznie różnic dla porównania TCZ względem postępowania standardowego (28. dniowy okres obserwacji) w zakresie działań niepożądanych ogółem oraz ciężkich działań niepożądanych.
– Interpretacja wyników badania COVACTA powinna przebiegać z uwzględnieniem zidentyfikowanych ograniczeń metodycznych, w tym różnic między ramionami badania w zakresie leczenia dodatkowego (glikokortykosteroidy, leczenie przeciwwirusowe oraz przetaczanie osocza ozdrowieńców), niezakończonej obserwacji u ponad 25% pacjentów, przyjętego sposobu analizy wyników oraz wstępnego charakteru publikacji (pre-print).
– Wyniki badań obserwacyjnych dla skuteczności klinicznej TCZ w zakresie redukcji ryzyka zgonu są niespójne - wyniki 3 badań (Somers 2020, Biran 2020, Gualardi 2020) na 5 raportujących wyniki dla ww. punktu końcowego wskazują na istotne statystycznie różnice w skuteczności TCZ względem SoC. Wyniki zidentyfikowanych prób klinicznych obarczone są jednak wysoką niepewnością oszacowań - obejmują niewielkie grupy pacjentów, ramiona nie są dobrze zbalansowane względem czynników zakłócających, okres obserwacji jest często niewystarczający do wykazania różnic między interwencjami. Różnice w charakterystykach wyjściowych pacjentów utrudniają wnioskowanie nt. rzeczywistych korzyści ze stosowania TCZ.
Opracowanie analityczne AOTMiT „Przegląd doniesień naukowych dla fawipirawiru stosowanego w leczeniu COVID-19" zawiera:
– W badaniach randomizowanych istotne statystycznie różnice na korzyść fawipirawiru odnotowano w zakresie: poprawy stanu klinicznego (Chen 2020), czasu do ustąpienia objawów: gorączki i kaszlu (Chen 2020) oraz odsetka uzyskanych negatywnych wyników badania PCR w 5 dniu obserwacji (Ivashchenko 2020).
– W badaniu quasi-eksperymentalnym (Cai 2020) odnotowano wyniki wskazujące na wyższą skuteczność leczenia FAV w porównaniu z LPV/RTV w zakresie uzyskania ujemnego wyniku badania PCR oraz poprawy widocznej w badaniu TK w 14 dniu od rozpoczęcia leczenia.
– W żadnym z badań analiza nie pozwoliła na określenie wpływu fawipirawiru na ryzyko zgonu.
– Bezpieczeństwo ocenianej technologii raportowano w 3 badaniach (Chen 2020, Cai 2020, Ivashchenko 2020), przy czym odsetek działań niepożądanych był niższy w ramieniu fawipirawiru niż w ramionach kontrolnych.
– Odnalezione badania charakteryzowały się licznymi ograniczeniami metodycznymi – proces przydziału pacjentów do ramion badania generujący ryzyko błędu selekcji i różnic w charakterystykach wyjściowych pacjentów, niewielkie liczebności grup badanych, rozbieżności w schematach podawania technologii badanej.
– Mając na względzie niską jakość zidentyfikowanych dowodów naukowych, jednoznaczne wnioskowanie o istotnych korzyściach ze stosowania fawipirawiru jest utrudnione.
Opracowania są dostępne na stornie AOTMiT: „Polskie zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne – COVID-19”.
