123RF
Szczepionka jednodawkowa przeciw SARS-CoV-2 u pacjentów z chorobami reumatycznymi
Redaktor: Bogusz Soiński
Data: 19.10.2021
Źródło: Antibody response to the Janssen/Johnson & Johnson SARS-CoV-2 vaccine in patients with rheumatic and musculoskeletal diseases. Chiang TP, Connolly CM, Ruddy JA, Boyarsky BJ, Alejo JL, Werbel WA, Massie A, Christopher-Stine L, Garonzik-Wang J, Segev DL, Paik JJ.Ann Rheum Dis. 2021 Oct;80(10):1365-1366
Wyniki badania przeciwciał po szczepieniu wskazują, że stosowanie szczepionki J&J może być związane z brakiem odpowiedzi humoralnej u co piątego pacjenta obciążonego chorobą reumatyczną. U osób, które odpowiedziały na szczepienie, poziom przeciwciał po szczepieniu może być niższy od poziomu odpowiedzi na dwie dawki szczepionki mRNA.
Szczepionka Janssen/Johnson & Johnson przeciwko SARS-CoV-2 składa się z wirusa niezdolnego do replikacji, zawierającego informację genetyczną, która umożliwia syntezę białka S („białka kolca”) wirusa będącego przyczyną COVID-19. Jest to jedyna zarejestrowana szczepionka jednodawkowa, dopuszczona również do stosowania jako szczepienie przypominające.
Badania kliniczne przeprowadzone w celu rejestracji preparatów szczepionek wykonuje się z przyczyn oczywistych głównie u osób zdrowych. Mimo prowadzenia masowych szczepień bardzo ograniczone są dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa różnych preparatów u pacjentów z rozpoznaniem choroby reumatycznej oraz pacjentów stosujących leczenie immunosupresyjne.
W badaniu przeprowadzonym przez zespół z Baltimore w USA u 45 chorych dokonano oceny odpowiedzi immunologicznej na szczepienie Janssen/Johnson & Johnson przeciw SARS-CoV-2 w oparciu o półilościowe testy serologiczne oznaczania przeciwciał anty-RBD (przeciwko domenie wiążącej antygen, znajdującej się w obrębie białka S) firmy Roche. Grupę kontrolną stanowili pacjenci z rozpoznaniem choroby reumatycznej, którzy otrzymali dwie dawki szczepionki mRNA (n = 994). Obecność przeciwciał anty-RBD w surowicy krwi po 28–32 dniach od szczepienia stwierdzono u 80 proc. chorych po szczepieniu preparatem J&J oraz u 92 proc. po dwóch dawkach szczepionki mRNA. Poziom przeciwciał po szczepionce J&J był istotnie niższy w porównaniu ze szczepieniem mRNA. W analizie statystycznej porównującej odpowiedź serologiczną u pacjentów uwzględniono takie dane, jak wiek, płeć, rasa oraz leczenie immunosupresyjne. Wykazano istotną statystycznie zależność stosowania glikokortykosteroidów, rytuksymabu, mykofenolanu mofetilu i metotreksatu z brakiem odpowiedzi humoralnej po wykonaniu szczepień (zgodnie z wcześniejszymi obserwacjami).
Stosowanie szczepionki J&J może być związane z brakiem odpowiedzi humoralnej u co piątego pacjenta obciążonego chorobą reumatyczną. U osób, które odpowiedziały na szczepienie, poziom przeciwciał po szczepieniu J&J może być niższy niż w przypadku odpowiedzi na dwie dawki szczepionki mRNA. Obecność tych przeciwciał, jak wskazują badania, jest czynnikiem predykcyjnym rozwoju objawowej choroby COVID -19.
Potrzebne są dalsze badania, które pozwolą ustalić odpowiedni schemat szczepień u pacjentów obciążonych chorobą reumatyczną i stosujących przewlekle leki immunosupresyjne.
Opracowanie: dr Ewa Morgiel
Badania kliniczne przeprowadzone w celu rejestracji preparatów szczepionek wykonuje się z przyczyn oczywistych głównie u osób zdrowych. Mimo prowadzenia masowych szczepień bardzo ograniczone są dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa różnych preparatów u pacjentów z rozpoznaniem choroby reumatycznej oraz pacjentów stosujących leczenie immunosupresyjne.
W badaniu przeprowadzonym przez zespół z Baltimore w USA u 45 chorych dokonano oceny odpowiedzi immunologicznej na szczepienie Janssen/Johnson & Johnson przeciw SARS-CoV-2 w oparciu o półilościowe testy serologiczne oznaczania przeciwciał anty-RBD (przeciwko domenie wiążącej antygen, znajdującej się w obrębie białka S) firmy Roche. Grupę kontrolną stanowili pacjenci z rozpoznaniem choroby reumatycznej, którzy otrzymali dwie dawki szczepionki mRNA (n = 994). Obecność przeciwciał anty-RBD w surowicy krwi po 28–32 dniach od szczepienia stwierdzono u 80 proc. chorych po szczepieniu preparatem J&J oraz u 92 proc. po dwóch dawkach szczepionki mRNA. Poziom przeciwciał po szczepionce J&J był istotnie niższy w porównaniu ze szczepieniem mRNA. W analizie statystycznej porównującej odpowiedź serologiczną u pacjentów uwzględniono takie dane, jak wiek, płeć, rasa oraz leczenie immunosupresyjne. Wykazano istotną statystycznie zależność stosowania glikokortykosteroidów, rytuksymabu, mykofenolanu mofetilu i metotreksatu z brakiem odpowiedzi humoralnej po wykonaniu szczepień (zgodnie z wcześniejszymi obserwacjami).
Stosowanie szczepionki J&J może być związane z brakiem odpowiedzi humoralnej u co piątego pacjenta obciążonego chorobą reumatyczną. U osób, które odpowiedziały na szczepienie, poziom przeciwciał po szczepieniu J&J może być niższy niż w przypadku odpowiedzi na dwie dawki szczepionki mRNA. Obecność tych przeciwciał, jak wskazują badania, jest czynnikiem predykcyjnym rozwoju objawowej choroby COVID -19.
Potrzebne są dalsze badania, które pozwolą ustalić odpowiedni schemat szczepień u pacjentów obciążonych chorobą reumatyczną i stosujących przewlekle leki immunosupresyjne.
Opracowanie: dr Ewa Morgiel
